1. Δεν επιτρέπουμε να παραλαμβάνουν πετρέλαιο άτομα, τα οποία δε γνωρίζουν τη διαδικασία, με την οποία πρέπει να γίνεται η παραλαβή. Καλό θα είναι, κατά τη διάρκεια της παραλαβής, να παραβρίσκονται περισσότερα του ενός άτομα.
2. Δεν εμπιστευόμαστε το μετρητή του βυτιοφόρου ή τον εξωτερικό σωλήνα ένδειξης της στάθμης της δεξαμενής μας, αλλά χρησιμοποιούμε το δικό μας μέτρο.
3. Δεν παραλαμβάνουμε, το πετρέλαιο βιαστικά και χωρίς να τηρούνται όλες οι διαδικασίες και τα μέτρα ασφάλειας, προς αποφυγή ατυχημάτων και άλλων επιπτώσεων (π.χ. ελλειμματική παράδοση – διαρροή πετρελαίου).
4. Δε δεχόμαστε να πληρώσουμε, αν η απόδειξη ή το τιμολόγιο παραλαβής – πληρωμής δεν έχει συμπληρωμένα όλα τα απαιτούμενα, από το νόμο, στοιχεία (όπως: ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του πελάτη, ποσότητα, προμέτρηση και επιμέτρηση, ώρα παράδοσης κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση, σημειώνουμε τις λέξεις «με κάθε επιφύλαξη».
5. Συγκρίνουμε, μετά από έρευνα ή ενημέρωση, τις αναγραφόμενες, στα πρατήρια της περιοχής μας, τιμές (τα πρατήρια καυσίμων υποχρεούνται να αναγράφουν τις τιμές των καυσίμων, σε φωτεινές πινακίδες, εμφανείς, στους καταναλωτές).
6. Πρέπει να ξέρουμε να υπολογίζουμε, με ακρίβεια, πόσα λίτρα πετρελαίου αντιστοιχούν, σε κάθε εκατοστό ύψους της δεξαμενής. Για να μάθουμε πόσα λίτρα αντιστοιχούν, σε κάθε εκατοστό ύψους της δεξαμενής μας, πολλαπλασιάζουμε το μήκος της (π.χ. 2,00 μέτρα) επί το πλάτος της (π.χ. 1,25 μέτρα) επί το ύψος της (π.χ. 1 μέτρο), δηλαδή: 2 x 1,25 x 1 = 2,5 m3 ή 2.500 λίτρα. Επομένως, σε κάθε εκατοστό ύψους της δεξαμενής αντιστοιχούν 25 λίτρα (2.500 : 100 = 25). Όλες οι προαναφερόμενες διαστάσεις αφορούν τις εσωτερικές διαστάσεις της δεξαμενής.
7. Πρέπει να μετράμε, παρουσία του βυτιοφορέα, το ύψος του πετρελαίου, που έχει η δεξαμενή μας και πριν αρχίσει η παράδοση και μόλις αυτή τελειώσει. Η μέτρηση γίνεται, εύκολα, με μια ευθύγραμμη, μεταλλική βέργα και ένα μέτρο: βάζουμε κάθετα, στη δεξαμενή, τη βέργα. Βγάζουμε τη βέργα και μετράμε το ύψος, μέχρι το σημείο, που είναι βρεγμένη. Αυτό είναι το ύψος του πετρελαίου, μέσα στη δεξαμενή.
8. Απαιτούμε, από το μεταφορέα, να γράψει το ύψος, που μετρήσαμε, πριν και μετά την παράδοση, στην απόδειξη παραλαβής. Το πετρέλαιο, που παραλάβαμε, μπορούμε να το υπολογίσουμε, αν πολλαπλασιάσουμε το ύψος του πετρελαίου, που προστέθηκε, στη δεξαμενή μας, με τα λίτρα ανά εκατοστό, που αυτή χωράει. Αν π.χ. η δεξαμενή μας είχε 18 εκατοστά πετρέλαιο, πριν την παραλαβή και 78 εκατοστά μετά την παραλαβή, προστέθηκαν 78-18=60 εκατοστά. Σύμφωνα, με το προηγούμενο παράδειγμα, με τα 25 λίτρα, ανά εκατοστό ύψους, παραλάβαμε 60x25=1500 λίτρα πετρέλαιο.
9. Ο καταναλωτής πρέπει να δίνει τα ίδια στοιχεία να αναγράφονται για το τιμολόγιο, με αυτά που έχει κάνει αίτηση για την επιδότησή του πετρελαίου θέρμανσης, ώστε να μην χάσει την επιδότηση.
10. Είναι αναγκαίο να πραγματοποιείται, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, συντήρηση – ρύθμιση του συστήματος της κεντρικής θέρμανσης. Η συντήρηση αποτελεί προϋπόθεση, για λιγότερη κατανάλωση πετρελαίου και, επομένως, εξοικονόμηση χρημάτων. Καταλληλότερος χρόνος για τη συντήρηση, είναι, αμέσως, μετά τη λήξη της περιόδου θέρμανσης δηλαδή Απρίλιο και Μάιο, ώστε να μη μείνουν κατάλοιπα καύσης, κατά την καλοκαιρινή περίοδο, οπότε γίνεται πιο δύσκολος ο καθαρισμός του συστήματος.
11. Καλή θέρμανση σημαίνει να αισθανόμαστε άνετα. Η υπερβολική ζέστη είναι πολυδάπανη και ανθυγιεινή. Η ρύθμιση της θερμοκρασίας των χώρων μιας κατοικίας πρέπει να έχει ως εξής: Μπάνιο: 22°C, Καθιστικό: 19-20°C, Υπνοδωμάτια: 18°C. Σε μια πόλη, όπως η Θεσσαλονίκη, ένας βαθμός θερμοκρασίας λιγότερος σημαίνει οικονομία 6% περίπου, σε πετρέλαιο.
Για καταγγελίες ή περισσότερες πληροφορίες, ας απευθυνθούμε στο ΚΕ.Π.ΚΑ., τηλ. 2310-233333, ώρες 09:00 – 14:30.
Το ΚΕ.Π.ΚΑ. συμβουλεύει τους καταναλωτές να διερευνήσουν τη δυνατότητα να λάβουν επίδομα θέρμανσης.
