Η ανατολική Μεσόγειος προσελκύει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες
Αν σε αυτό συνυπολογιστεί το ότι η Ρωσία κατηγορείται ότι χρησιμοποιεί την ενέργεια ως όπλο, αρκετές ανακαλύψεις φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ενδεικτικές για να περιοριστεί η εξάρτηση από το ρωσικό αέριο.
Μετά από 9 χρόνια, οι εταιρείες συρρέουν στην περιοχή μετά από άλλες ανακαλύψεις στα χωρικά ύδατα του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Ειδικότερα, τα πλούτη της ανατολικής Μεσογείου προσέλκυσαν εκ νέου την προσοχή του κόσμου το 2009, όταν κοινοπραξία της οποίας ηγούνταν η αμερικανική Noble Energy ανακάλυψε το κοίτασμα Ταμάρ, ανοικτά των ακτών του Ισραήλ. Ήταν το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου που είχε βρεθεί ποτέ στην περιοχή μέχρι τότε.
Στη συνέχεια ακολούθησε μια ακόμη μεγαλύτερη ανακάλυψη που ακούει στο όνομα Λεβιάθαν. Το νέο κοίτασμα διέθετε σχεδόν 600 δισ. κυβικά μέτρα αποδεδειγμένων και πιθανών αποθεμάτων. Τα νέα αποθέματα θα έδιναν στο Ισραήλ αρκετούς πόρους όχι μόνο για να καλύψει την εγχώρια ζήτηση, αλλά να γίνει και ένας σημαντικός εξαγωγέας.
Παράλληλα, η ανακάλυψη του νέου μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου, Zohr το 2015 εντός της ΑΟΖ της Αιγύπτου προστέθηκε στη λίστα της νέας σελίδας της ενεργειακής στρατηγικής σημασίας της περιοχής.
Οι φιλοδοξίες της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι μια πολλά υποσχόμενη χώρα που περιβάλλεται από σημαντικές λεκάνες πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και ένα μεγάλο δίκτυο αγωγών που διέρχονται από το έδαφός της.
Μάλιστα, πιστεύεται ότι η χώρα θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως κόμβος διαμετακόμισης ενέργειας από την κεντρική Ρωσία στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας και από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη.
Μετά τις σημαντικές ανακαλύψεις του Ισραήλ, μια πρωτοβουλία που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ παρουσίασε την Τουρκία ως ενεργειακό κόμβο. Αν και ένας χερσαίος αγωγός είναι η φθηνότερη επιλογή μεταφοράς αερίου από τη Μεσόγειο στην Ευρώπη, οι πολιτικές εξελίξεις έχουν σταματήσει την κατασκευή.
Αίγυπτος: Περιφερειακό κέντρο φυσικού αερίου
Η Αίγυπτος κατέχει κεντρική θέση στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες με σχετικά ανεπτυγμένες και εκτενείς υποδομές φυσικού αερίου.
Παρόλο που οι σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ απέχουν πολύ από το φυσιολογικό, οι ιδιωτικές εταιρείες μπόρεσαν να επιτύχουν μια συμφωνία. Ξεκινώντας από το πρώτο τρίμηνο του 2019, σε 10 χρόνια θα παραδοθούν 64 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η συμφωνία έχει προκαλέσει διαμάχες στην Αίγυπτο, η οποία μέχρι πρόσφατα εξάγει στο Ισραήλ. Ωστόσο, με αυτή τη συμφωνία, το Κάιρο έρχεται πιο κοντά στο να καταστεί ενεργειακός κόμβος.
Επιπλέον, η πρόσφατη συμφωνία με για τη δημιουργία υποθαλάσσιου αγωγού για τη μεταφορά κυπριακού φυσικού αερίου στην Αίγυπτο αποτελεί ορόσημο για την ανάπτυξη του φυσικού αερίου της Κύπρου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Το Κάιρο μπόρεσε να ενεργήσει ρεαλιστικά όσον αφορά τις σχέσεις του με τους γείτονές του, όπως το Ισραήλ, αξιοποιώντας παράλληλα το περιορισμένο αριθμό επιλογών για εξαγωγή φυσικού αερίου. Ο προφανής νικητής στο πλαίσιο αυτό είναι η Αίγυπτος και η βιομηχανία υγραερίου. Οι πιθανότητες να γίνει ο περιφερειακός ενεργειακός κόμβος αντί της Τουρκίας έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Η ελπίδα της Τουρκίας για τύχη
Όλες οι παράκτιες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου χτύπησαν «χρυσό» με τη μορφή φυσικού αερίου εκτός από την Τουρκία. Η Άγκυρα αντιτίθεται έντονα στην εκμετάλλευση των πόρων φυσικού αερίου στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς συμφωνία ανταλλαγής με τους Τούρκους κατοίκους της Βόρειας Κύπρου.
Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου υποσχέθηκε μεγάλες «ανταμοιβές», αλλά οι κίνδυνοι είναι επίσης υψηλοί. Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι ενδεχομένως η μόνη χώρα που δεν επωφελείται από την αγορά, ενεργεί επιθετικά για να πάρει αυτό που θεωρεί ως το δίκαιο μερίδιο της. Ωστόσο, αντιμετωπίζει ένα ενωμένο μέτωπο από τα άλλα παράκτια κράτη της Ανατολικής Μεσογείου. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά απίθανο η Τουρκία να μπορέσει να επωφεληθεί με τον ίδιο τρόπο όπως η Κύπρος, η Αίγυπτος ή το Ισραήλ.
Κλείνοντας γίνεται αντιληπτό ότι ο ενεργειακός πλούτος της Ανατολικής Μεσογείου έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών, με αποτέλεσμα οι σχέσεις ανάμεσα στις χώρες της περιοχής να μη μένουν ανεπηρέαστες στο πλαίσιο της γεωπολιτικής σκακιέρας.
www.worldenergynews.gr
