Η εταιρία θα προσπαθήσει να κεντρίσει το ενδιαφέρον πετρελαϊκών εταιρειών, ώστε να πραγματοποιηθούν οι ανάλογοι διεθνή διαγωνισμοί για τις παραχωρήσεις
Αυτό επισήμανε χθες (30/10) ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥ, Δρ Γιάννης Μπασιάς, στην ομιλία του στο 3ο Workshop για την Έρευνα και την Παραγωγή Υδρογονανθράκων που διοργανώνει το Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ) σε συνεργασία με την ΕΔΕΥ, συμπληρώνοντας πως σε αυτό το πλαίσιο η Διαχειριστική Εταιρεία τον επόμενο χρόνο θα προσπαθήσει να προωθήσει εμπορικά τις εν λόγω περιοχές στην πετρελαϊκή βιομηχανία.
Τα τρία από τα πέντε μπλοκ καλύπτουν μία συνεχή ζώνη στο Ιόνιο, που ξεκινά από τη νότια Κέρκυρα και καταλήγει νότια της Πελοποννήσου.
Τα άλλα δύο βρίσκονται νότια της Κρήτης, στο Λιβυκό Πέλαγος, δυτικότερα από τα δύο θαλάσσια «οικόπεδα» που παραχωρήθηκαν πρόσφατα στην κοινοπραξία των ExxonMobil, Total και ΕΛΠΕ.
Ουσιαστικά προέκυψαν από την επαναχάραξη των οικοπέδων για τα οποία δεν υπήρξε προσφορά από υποψήφιους επενδυτές, στο πλαίσιο του γύρου παραχωρήσεων 20 θαλάσσιων μπλοκ, που προκηρύχθηκε το 2014.
Ένας σημαντικός λόγος για την επαναχάραξη ήταν να διαμορφωθούν υποψήφιες παραχωρήσεις μεγάλου μεγέθους, καθώς αυτό είναι απαραίτητο σε περιοχές με τη συγκεκριμένη γεωλογική δομή (ασβεστολιθικά πετρώματα) ώστε οι πετρελαϊκές εταιρείες να είναι διατεθειμένες να αναλάβουν το σχετικό ρίσκο.
Έτσι, κάθε ένα από τα πέντε μπλοκ καταλαμβάνει από 8.000 έως 15.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Επεξεργασία σεισμικών δεδομένων
Για την προετοιμασία της εμπορικής προώθησης των πέντε «οικοπέδων», η ΕΔΕΥ ξεκίνησε με την επεξεργασία και την ερμηνεία των αντίστοιχων σεισμικών δεδομένων, τα οποία είχε συλλέξει η νορβηγική PGS με χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, στο πλαίσιο προκήρυξης του διαγωνισμού του 2014.
Όπως ανέφερε ο κ. Μπασιάς, η Διαχειριστική Εταιρεία βρίσκεται στο τελικό στάδιο αυτού του πρώτου βήματος, ώστε να ξεκινήσει άμεσα την προσπάθεια να κεντρίσει το ενδιαφέρον πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίες θα θελήσουν να ενημερωθούν για το πιθανό δυναμικό υδρογονανθράκων, που πιθανόν κρύβουν αυτά τα μπλοκ.
Στην περίπτωση υποβολής επίσημου ενδιαφέροντος για οποιοδήποτε από αυτά τα μπλοκ θα προκαλέσει την προκήρυξη ανοικτού διαγωνισμού για την παραχώρησή του.
Μία διαδικασία που, σύμφωνα με τον κ. Μπασιά εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, σε σχέση με τις εναλλακτικούς τρόπους προκήρυξης περιοχών για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΕΔΕΥ, η δρομολόγηση ερευνών σε νέες παραχωρήσεις στο Ιόνιο και το Λιβυκό Πέλαγος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκεί δίνουν ήδη το παρών πετρελαϊκοί κολοσσοί, ανοίγουν τον δρόμο ώστε η περιοχή αυτή να μετεξελιχθεί στο δυτικό σύνορο των εξορυκτικών δραστηριοτήτων που βρίσκονται σε εξέλιξη στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, όπως πρόσθεσε, όπως και σε όλη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, έτσι και τα υποψήφια θαλάσσια κοιτάσματα στην Ελλάδα θέτουν την πρόκληση του μεγάλου βάθους, καθώς κατά κανόνα αφορούν βαθέα και υπερβαθέα ύδατα.
Μάλιστα, για τον ελληνικό χώρο ακόμη και «στόχοι» βάθους 1.200 μέτρων κάθε άλλο παρά ακραίο παράδειγμα αποτελούν, καθώς υπάρχουν υποψήφιες περιοχές με βάθος έως και 3.200 – 3.500.
Είναι ενδεικτικό πως για αυτή τη δεύτερη περίπτωση, τα λεγόμενα υπερβαθέα ύδατα, ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το απαραίτητο ρυθμιστικό πλαίσιο ασφάλειας.
Επίσης, σε πέντε χρόνια αναμένεται να έχουν ωριμάσει οι τεχνολογίες εξόρυξης για τόσο μεγάλα βάθη, ώστε να μπορούν να τις αξιοποιήσουν οι υποψήφιοι επενδυτές, ερευνώντας επομένως τέτοιες παραχωρήσεις.
www.worldenergynews.gr
Τα τρία από τα πέντε μπλοκ καλύπτουν μία συνεχή ζώνη στο Ιόνιο, που ξεκινά από τη νότια Κέρκυρα και καταλήγει νότια της Πελοποννήσου.
Τα άλλα δύο βρίσκονται νότια της Κρήτης, στο Λιβυκό Πέλαγος, δυτικότερα από τα δύο θαλάσσια «οικόπεδα» που παραχωρήθηκαν πρόσφατα στην κοινοπραξία των ExxonMobil, Total και ΕΛΠΕ.
Ουσιαστικά προέκυψαν από την επαναχάραξη των οικοπέδων για τα οποία δεν υπήρξε προσφορά από υποψήφιους επενδυτές, στο πλαίσιο του γύρου παραχωρήσεων 20 θαλάσσιων μπλοκ, που προκηρύχθηκε το 2014.
Ένας σημαντικός λόγος για την επαναχάραξη ήταν να διαμορφωθούν υποψήφιες παραχωρήσεις μεγάλου μεγέθους, καθώς αυτό είναι απαραίτητο σε περιοχές με τη συγκεκριμένη γεωλογική δομή (ασβεστολιθικά πετρώματα) ώστε οι πετρελαϊκές εταιρείες να είναι διατεθειμένες να αναλάβουν το σχετικό ρίσκο.
Έτσι, κάθε ένα από τα πέντε μπλοκ καταλαμβάνει από 8.000 έως 15.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Επεξεργασία σεισμικών δεδομένων
Για την προετοιμασία της εμπορικής προώθησης των πέντε «οικοπέδων», η ΕΔΕΥ ξεκίνησε με την επεξεργασία και την ερμηνεία των αντίστοιχων σεισμικών δεδομένων, τα οποία είχε συλλέξει η νορβηγική PGS με χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, στο πλαίσιο προκήρυξης του διαγωνισμού του 2014.
Όπως ανέφερε ο κ. Μπασιάς, η Διαχειριστική Εταιρεία βρίσκεται στο τελικό στάδιο αυτού του πρώτου βήματος, ώστε να ξεκινήσει άμεσα την προσπάθεια να κεντρίσει το ενδιαφέρον πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίες θα θελήσουν να ενημερωθούν για το πιθανό δυναμικό υδρογονανθράκων, που πιθανόν κρύβουν αυτά τα μπλοκ.
Στην περίπτωση υποβολής επίσημου ενδιαφέροντος για οποιοδήποτε από αυτά τα μπλοκ θα προκαλέσει την προκήρυξη ανοικτού διαγωνισμού για την παραχώρησή του.
Μία διαδικασία που, σύμφωνα με τον κ. Μπασιά εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, σε σχέση με τις εναλλακτικούς τρόπους προκήρυξης περιοχών για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΕΔΕΥ, η δρομολόγηση ερευνών σε νέες παραχωρήσεις στο Ιόνιο και το Λιβυκό Πέλαγος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκεί δίνουν ήδη το παρών πετρελαϊκοί κολοσσοί, ανοίγουν τον δρόμο ώστε η περιοχή αυτή να μετεξελιχθεί στο δυτικό σύνορο των εξορυκτικών δραστηριοτήτων που βρίσκονται σε εξέλιξη στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, όπως πρόσθεσε, όπως και σε όλη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, έτσι και τα υποψήφια θαλάσσια κοιτάσματα στην Ελλάδα θέτουν την πρόκληση του μεγάλου βάθους, καθώς κατά κανόνα αφορούν βαθέα και υπερβαθέα ύδατα.
Μάλιστα, για τον ελληνικό χώρο ακόμη και «στόχοι» βάθους 1.200 μέτρων κάθε άλλο παρά ακραίο παράδειγμα αποτελούν, καθώς υπάρχουν υποψήφιες περιοχές με βάθος έως και 3.200 – 3.500.
Είναι ενδεικτικό πως για αυτή τη δεύτερη περίπτωση, τα λεγόμενα υπερβαθέα ύδατα, ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το απαραίτητο ρυθμιστικό πλαίσιο ασφάλειας.
Επίσης, σε πέντε χρόνια αναμένεται να έχουν ωριμάσει οι τεχνολογίες εξόρυξης για τόσο μεγάλα βάθη, ώστε να μπορούν να τις αξιοποιήσουν οι υποψήφιοι επενδυτές, ερευνώντας επομένως τέτοιες παραχωρήσεις.
www.worldenergynews.gr
