Μετά θα αποσταλούν οι συμβάσεις στο ελεγκτικό συνέδριο προς έγκριση και τελικά θα περάσουν από την κύρωση στη Βουλή των Ελλήνων όπως έγινε με το θαλάσσιο οικόπεδο 2 στο Ιόνιο. Είναι λοιπόν ένα σημαντικό βήμα που περιμέναμε και που θα γίνει.
Αυτό το στάδιο είναι πολύ πιο προχωρημένο από αυτό στο οποίο βρίσκεται η θαλάσσια περιοχή Ιόνιο και για την οποία περιμένουμε εδώ και καιρό τις εξελίξεις που αφορούν την κοινοπραξία Repsol, Ελληνικά πετρέλαια.
Υπάρχει όμως και μια άλλη σημαντική εξέλιξη αφού προετοιμάζεται ο τρίτος γύρος αδειοδότησης ή μάλλον να προκληθεί το ενδιαφέρον και άλλων μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών και να ζητήσουν στο πλαίσιο των περιοχών του πρώτου γύρου, από το Υπουργείο την ανάθεση.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι με αυτήν την πράξη θα μπορέσουμε να ενώσουμε συνεκτικά όλες τις θαλάσσιες περιοχές εντός ελληνικής ΑΟΖ και αυτό θα είναι πια ένα αποτελεσματικό πεδίο δράσης.
Αυτή η ενοποίηση θα προκαλέσει επίσης συμμαχίες όχι μόνο με μας αλλά και μεταξύ των εταιρειών αφού θα έχουν κοινά όρια μεταξύ τους.
Είναι άλλος ένας έμμεσος τρόπος θωράκισης της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και της ίδιας της Ελλάδας αφού αναβαθμίζει την γεωοικονομία και την γεωπολιτική της.
