Οι τελευταίες εξελίξεις στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου ίσως να οδηγήσουν τη Σαουδική Αραβία στο να χρησιμοποιήσει μόλις για δεύτερη φορά στα χρονικά το υποτιθέμενο μεγαλύτερο όπλο της, δηλαδή το “μαξιλαράκι” παραγωγής που διαθέτει αχρησιμοποίητο για περίπτωση ανάγκης.
Το περιβόητο αυτό περιθώριο υπολογίζεται από την αμερικανική ΕΙΑ σε 1,4 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα πέραν των περίπου 10,4 εκατ. βαρελιών που παράγει το βασίλειο ήδη σήμερα. Όμως, το ακριβές του μέγεθος είναι άγνωστο και το γνωρίζουν μονάχα τα υψηλόβαθμα στελέχη της Saudi Aramco και η κυβέρνηση. Το Ριάντ ισχυρίζεται διαχρονικά ότι το όριο ανέρχεται σε 12,5 εκατ. βαρέλια, άρα το περιθώριο είναι 2 εκατ. βαρέλια, αλλά ο ισχυρισμός έχει αμφισβητηθεί από πολλούς αναλυτές.
Όπως τονίζει το Bloomberg, η τελευταία φορά που η Σ. Αραβία χρειάστηκε να στραφεί σε αυτή τη λύση ήταν στον πρώτο πόλεμο του Περσικού Κόλπου το 1990, όταν η αγορά στερήθηκε σημαντικές ποσότητες και κάποιος έπρεπε να τις αντικαταστήσει. Σήμερα, η αιτία είναι οι αμερικανικές κυρώσεις που απομακρύνουν από την αγορά μεγάλο μέρος της ιρανικής παραγωγής, εν μέσω ισχυρής ζήτησης διεθνώς.
Η χρήση του περιθωρίου παραγωγής είναι για τη Σ. Αραβία ευχή και κατάρα ταυτόχρονα. Από τη μια πλευρά θα μπορέσει να επιτελέσει τον παραδοσιακό της ρόλο ως ρυθμιστής της παγκόσμιας αγοράς σε μια περίοδο κατά την οποία αυτή απειλείται. Επίσης, θα αποκομίσει σημαντικά έσοδα με την τιμή του αργού να αυξάνεται σε επίπεδα άνω των 80 δολαρίων.
Από την άλλη όμως, αυτό που συμφέρει το Ριάντ είναι το να παραμείνει το “μαξιλαράκι” ένα μυστήριο για όλους τους ξένους και να μη φτάσει ποτέ στα αληθινά όρια της παραγωγής του. Αν η Σ. Αραβία αναγκαστεί ποτέ να φτάσει το απόλυτο μέγιστο, τότε μια έννοια που προηγουμένως ήταν υποθετική, θα γίνει ποσοτικοποιημένη με ότι συνεπάγεται αυτό για τον ρόλο της.
Εξυπακούεται ότι μια τέτοια εξέλιξη θα απομακρύνει και τις δυνατότητες χειρισμών σε περίπτωση περαιτέρω εκτάκτων αναγκών εφοδιασμού, όπως π.χ. αν σημειωθεί μείωση της παραγωγής και σε άλλες χώρες ανά την υφήλιο. Η βεβαιότητα που έχει η αγορά σήμερα ότι η Σ. Αραβία θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί, μοιραία θα εκλείψει αν το βασίλειο έχει φτάσει ήδη το μέγιστο παραγωγικό του όριο.
Τα παραπάνω έχουν σημασία αν αναλογιστεί κανείς το ειδικό βάρος του παράγοντα “ψυχολογία” στις διεθνείς αγορές και το πόσο σπασμωδικά μπορούν να αντιδράσουν αυτές κάτω από πιεσμένες συνθήκες.
Ήδη, αρκετοί αναλυτές φοβούνται ότι είτε η Σ. Αραβία δεν θα θελήσει να καλύψει το σύνολο της απώλειας του Ιράν, είτε δεν θα μπορέσει να το κάνει για πάνω από μερικούς μήνες, οπότε προεξοφλούν αύξηση της τιμής του αργού ακόμα και στα 100 δολάρια ανά βαρέλι.
