Τα ΕΛΠΕ ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο και στον Όμιλο Λάτση. Το δημόσιο θα πουλήσει. Και ο Όμιλος Λάτση τελευταία δείχνει μια αγάπη στα μετρητά. Οπότε; Τα Ελληνικά Πετρέλαια μπορεί σύντομα να αλλάξουν χέρια. Οι ενδιαφερόμενοι από το εσωτερικό της χώρας έχουν την απαραίτητη ρευστότητα. Και αν δεν την είχαν την απέκτησαν.
Θα είναι ένα μεγάλο deal, όποτε και όταν γίνει. Ένα deal με μεγάλες πολιτικοοικονομικές προεκτάσεις. Κυρίως αν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές έχουν στα χέρια τους μέσα ενημέρωσης και μια συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα. Δεν είναι κακό! Στο κάτω - κάτω της γραφής δεν είναι σωστό και πρέπον να είναι όλοι με τον κ. Μητσοτάκη, όσο και αν ο πρωθυπουργός έχει ανοίξει το επιχειρηματικό παιγνίδι για όλους.
Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο μέρος του επιχειρείν ήταν στο πρόσφατο παρελθόν με τον κ. Τσίπρα και την αριστερά. Κι όχι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, αλλά πολύ νωρίτερα. Θα ήταν ενδιαφέρον, ας πούμε, να μάθουμε κάποια στιγμή ποιες επιχειρηματικές δυνάμεις στήριξαν με τα χρήματά τους το «ναι» και ποιες το «όχι». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι βάσει των ενδείξεων το «όχι» ήταν πιο δημοφιλές στην επιχειρηματική κοινότητα, αλλά δεν μπορούμε και να το αποδείξουμε. Ορισμένες δηλώσεις, πάντως, που είχαν γίνει εκείνη την περίοδο δεν έχουν ακόμη εξαφανιστεί από το διαδίκτυο…
Έχουν οι επιχειρηματίες αριστερή τσέπη; Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αριστερή και δεξιά τσέπη. Πιστεύω, όμως, ότι υπήρχε τότε και εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα μία ατζέντα που θέλει την Ελλάδα να είναι σε μία μεγαλύτερη απόσταση από τη Δύση και πιο κοντά στη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική». Το τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτό τα εθνικά συμφέροντα είναι ένα ερώτημα. Το αν τους ενδιαφέρει είναι ένα άλλο.
Όποιος έχει τα χρήματα μπορεί να παίρνει θέσεις μάχης. Να αγοράζει μετοχές σε εταιρείες στόχους. Ελευθερία έχουμε. Σε ελεύθερη αγορά ζούμε. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνει το δημόσιο. Δηλαδή η κυβέρνηση, καθώς οι εξελίξεις στα ΕΛΠΕ περνάνε μέσα και από τις δικές της αποφάσεις.
