Χθες 13/12/21 έπεσε η αυλαία μια δύσκολης περιόδου που ξεκίνησε από το τραγικό δυστύχημα της 8ης Μαΐου 2015.
Πέρασαν έξι χρόνια γεμάτα άγχος και αγωνία για τους συναδέλφους μας που βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Πέρασαν πάνω από έξι χρόνια που κάθε φορά στις αίθουσες των δικαστηρίων ζωντάνευαν οι μνήμες και τα δάκρυα κυλούσαν στα πρόσωπα συγγενών και μη, για τους συναδέλφους μας που τόσο άδικα χάθηκαν εν ώρα εργασίας.
Πέρασαν πάνω από έξι χρόνια που ακόμα αναζητούνται οι κύριοι υπεύθυνοι, οι οποίοι ήταν απόντες σε όλη τη διαδικασία, αμέτοχοι στον πόνο και μακριά από το κατηγορητήριο.
Οι ποινές που επέβαλε το δικαστήριο μπορεί να έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εφησυχασμό για όλους εμάς, αφού οι κύριοι υπεύθυνοι έμειναν ατιμώρητοι.
Στις 9/12/21 έληξε και η δικαστική περιπέτεια των συναδέλφων μας για το ατύχημα στον L - 4601 στις 28/06/15 με την πανηγυρική αθώωσή τους. Ένα περιστατικό που λίγοι παρακολούθησαν, αλλά είχε τεράστια σημασία, γιατί χωρίς την αυταπάρνηση των συγκεκριμένων συναδέλφων και του αγήματος, ίσως σήμερα να μιλάγαμε από άλλη βάση και από άλλα πόστα, αφού θα είχε ίσως τα ίδια τραγικά αποτελέσματα με το δυστύχημα της 8ης Μαΐου, ενάμιση μήνα πριν δηλαδή.
Όπως λοιπόν διαπιστώνετε και φυσικά γνωρίζετε, όλοι όσοι φροντίζουν για τις εργασίες στο χώρο δουλειάς, τα μέτρα ασφαλείας και την εφαρμογή τους, είναι αυτοί που δείχνονται με το δάκτυλο, όταν συμβεί το παραμικρό και όλοι οι άλλοι παραμένουν θεατές, ατιμώρητοι και απόντες.
Ας ελπίσουμε λοιπόν να είναι η τελευταία φορά στην ιστορία του Ομίλου που αναφερόμαστε σε τέτοια περιστατικά.
Η ασφάλεια όλων μας, ανθρώπων και εγκαταστάσεων, όσο περνάει από το χέρι μας θα είναι το μείζον και δεν δεχόμαστε παραινέσεις και εκπτώσεις.
