“... Σε μία ακόμη σκληρή επίθεση προς την κυβέρνηση και την πολιτική της ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε δύο ρητορικά ερωτήματα: Ποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μπορεί να βάλει την υπογραφή του σε ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης του δημόσιου πλούτου; Εάν μία τέτοια επιλογή δεν σημαίνει εσχάτη προδοσία για τον ελληνικό λαό και για την πατρίδα, τότε τι είναι προδοσία;… ”
Χαιρετίζουμε την “νεόκοπη ευαισθησία’’ των συναδέλφων του ΜΕΣΑ, του πολιτικού φορέα του ΣΥΡΙΖΑ στα ΕΛΠΕ και περιμέναμε πρώτα..
να απαντήσουν στους εργαζόμενους γιατί στηρίζουν την πολιτική ενός, κατά δήλωσή του, εθνικού προδότη και μετά να κουνούν το δάχτυλο με παρρησία σε αυτούς που κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν αυτή την εθνική προδοσία.
Πολλώ δε μάλλον, είναι τουλάχιστον αστείο να μας εγκαλούν για τους αγώνες μας, εκείνοι οι οποίοι το μόνο που έκαναν, ήταν να φωτογραφίζονται με κυβερνητικά στελέχη και να στηρίζουν …με στάσεις εργασίας τις απεργίες του ΠΣΕΕΠ και της ΠΟΕ.
Θυμίζουμε ότι στις απεργίες του Ιουλίου αν δεν ανέβαιναν ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας του ΠΣΕΕΠ στις εγκαταστάσεις στο Μαρούσι για να περιφρουρήσουν την απεργία, οι εκπρόσωποι του ΜΕΣΑ θα συνέχιζαν να κάνουν τον τροχονόμο για να μην ενοχληθούν οι Διευθυντές τους!!!
Έτσι αντιλαμβάνονται τις απεργίες αυτοί που τώρα δήθεν ζητούν επανάσταση;
Είναι περίεργο που επέλεξαν να ξεκινήσουν την “επανάσταση’’ τους στοχοποιώντας πάλι την νομική διαδικασία. Να θυμίσουμε στην πρώτη συνάντηση για την επιλογή Νομικού Συμβούλου στο θέμα της ιδιωτικοποίησης, έτρεξαν να ενημερώσουν τους πολιτικούς τους μέντορες για τον δικηγόρο που επελέγη, και εκείνοι προέτρεψαν ευγενικά τον νομικό να μην αναλάβει την υπόθεση. Προφανώς σε αυτά τα σκοτεινά πολιτικά παιχνίδια αναφέρονται στην ανακοίνωσή τους…
Εκεί όμως που ο παραλογισμός δείχνει να μην έχει όρια είναι στην προσπάθεια σπίλωσης της ιστορικής συμφωνίας όχι μόνο για το όνομα της Μακεδονίας αλλά και αυτής μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για το θέμα της μείωσης των ορίων συνταξιοδότησης.
Όταν έρχεται η ώρα να ξεκινήσει μια διαδικασία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, οι δήθεν “αριστεροί συνδικαλιστές’’ είτε επειδή δεν έχουν προσωπικό όφελος, είτε επειδή δεν μπορούν να πουν ότι ήταν δικιά τους σκέψη, όχι μόνο δεν συντάσσονται στην προσπάθεια αλλά και την λοιδορούν λειτουργώντας ως Δούρειοι Ίπποι για να την αποτρέψουν.
Ως μια από τις δυο παρατάξεις που είναι υπεύθυνες για την διαχείριση του Σωματείου δεν μπήκαμε ποτέ στη διαδικασία να κατηγορήσουμε την Ομοσπονδία για την ανυπαρξία της πάνω στο θέμα αυτό. Αντιθέτως αναλάβαμε την ευθύνη που μας αναλογεί και ξεκινήσαμε μία προσπάθεια χωρίς να κλείσουμε καμία πόρτα σε οποιοδήποτε θέλει να συμβάλει έτσι ώστε να πετύχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Όσον αφορά δε, το πόσο δυνατοί, με θέληση και όρεξη για δουλειά εργαζόμενοι είμαστε, εμείς που δουλεύουμε το γνωρίζουμε καλύτερα. Όπως επίσης είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την ανησυχία των συναδέλφων για το αν θα είναι σε θέση στα 60 και στα 62 τους χρόνια να ανεβοκατεβαίνουν στους πύργους, στις δεξαμενές ή στις εξέδρες εξορύξεις .
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι παραβρισκόμαστε συχνά σε κηδείες συναδέλφων που δεν πρόλαβαν να βγουν σε σύνταξη... Η διαφορά μας είναι, ότι εσείς την παρουσία σας εκεί την αισθάνεστε ως μία απλή υποχρέωση ενώ για εμάς αποτελεί ηθική δέσμευση να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, ώστε οι συνάδελφοι να απολαμβάνουν περισσότερο ποιοτικό χρόνο ζωής και μετά την συνταξιοδότηση.
