Η πρόβλεψη του καρτέλ για τη ζήτηση πετρελαίου παραμένει σταθερή ότι θα αυξηθεί κατά 2,44 εκατ. βαρέλια/ημέρα φέτος (φτάνοντας τα 102,1) και άλλα 2,25 εκατ. βαρέλια το 2024 (φτάνοντας τα 104,3). Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη αν λάβει κανείς υπόψη ότι σήμερα η παραγωγή υπολείπεται ήδη κατά 3 εκατ. βαρέλια της ζήτησης διεθνώς.
Στην πλευρά της παραγωγής, ο ΟΠΕΚ θεωρεί ότι οι υπόλοιπες χώρες πλην των μελών του δεν πρόκειται να συνεισφέρουν σημαντικά το 2023 και το 2024, καθώς θα ενισχύσουν τις ποσότητές τους κατά 1,58 και 1,38 εκατ. βαρέλια/ημέρα αντίστοιχα.
Αναφορικά με τις ΗΠΑ, η παραγωγή τους βρίσκεται πλέον σε ιστορικό υψηλό με 12,1 εκατ. βαρέλια/ημέρα αφού αυξήθηκε σε ένα χρόνο κατά 1 εκατ. βαρέλια. Ο ΟΠΕΚ θεωρεί ότι οι βασικές περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Μπάκεν, θα παραμείνουν σχετικά στάσιμες το 2024, καθώς έχουν φτάσει στη φάση της ωρίμανσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια η Σαουδική Αραβία μείωσε περαιτέρω την παραγωγή της τον Αύγουστο στα επίπεδα των 8,918 εκατ. βαρελιών/ημέρα, εφαρμόζοντας τις περικοπές που είχε εξαγγείλει και πρόσφατα παρέτεινε ως τα τέλη του 2023.
Ως εκ τούτου, διαμορφώνεται μια εικόνα όπου ο ΟΠΕΚ+ δεν επιθυμεί να αυξήσει την παραγωγή, ενώ οι υπόλοιπες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες δεν έχουν τον τρόπο να το πράξουν στο βαθμό που χρειάζεται για να ικανοποιηθεί η ζήτηση.
Βεβαίως, ο ΟΠΕΚ έχει κίνητρο να καλλιεργεί την εικόνα ότι η αγορά είναι περισσότερο πιεσμένη από ότι στην πραγματικότητα, ενώ υπάρχουν πολλές μεταβλητές στην εξίσωση της ζήτησης, όπως η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, που θα κρίνουν την κατάσταση μέσα στην επόμενη διετία. Έστω και έτσι, οι προβλέψεις του καρτέλ έχουν τη σημασία τους και δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές για τις τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές.
Διέξοδο αναζητεί η Ουάσιγκτον
Όπως σχολίασε ο δημοσιογράφος του Bloomberg, Ζαβιέρ Μπλας, το 2022 οι χώρες-καταναλωτές πετρελαίου βρήκαν κάποια διέξοδο στα στρατηγικά αποθέματα για να συγκρατήσουν την άνοδο της τιμής. Φέτος το Ιράν έχει αυξήσει τις εξαγωγές του εξομαλύνοντας κάπως τις τιμές. Για το 2024 θα χρειαστεί είτε η αναβάθμιση της παραγωγής της Βενεζουέλας (δύσκολο), είτε μια συμφωνία με το Ιράν που θα ξεκλειδώσει ξανά την πλήρη παραγωγή του με τις ευλογίες της Δύσης.
Η Ουάσιγκτον έκανε τις προηγούμενες ημέρες ένα άνοιγμα προς την Τεχεράνη, επιτρέποντας την εκταμίευση ποσού 6 δισ. δολαρίων από πετρελαϊκά έσοδα προς το Ιράν. Όμως, δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει οποιαδήποτε συμφωνία μελλοντικά διότι οι προοπτικές της περνούν και μέσα από χώρες όπως το Ισραήλ και η Σ. Αραβία που έχουν τη δική τους ατζέντα.
Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2024 στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Μπάιντεν γνωρίζει ότι είναι μια μάχη που δεν μπορεί να δώσει με τις τιμές της ενέργειας στα ύψη και την οικονομία σε επιβράδυνση. Απομένει να φανεί αν οι Σαουδάραβες θα τον συνδράμουν ή όχι, με το πολιτικό παιχνίδι να μαίνεται έντονα ως τότε.
