Σύμφωνα με όσα μεταφέρουν κυβερνητικές πηγές, ο επιχειρηματίας επιβεβαίωσε την πρόθεση να αναζητηθεί η βέλτιστη δυνατή λύση για την αξιοποίηση ενός τόσο σημαντικού asset, όπως τα ΕΛΠΕ, ωστόσο υπό όρους και προϋποθέσεις που μένει να εξιδεικευθούν το επόμενο διάστημα.
Σημειωτέον ότι στις προγραμματικές του δηλώσεις ο Πρωθυπουργός είχε κάνει λόγο για επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού στα ΕΛΠΕ, γεγονός που μένει να αποσαφηνιστεί κατά την συνάντηση που θα έχει η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας με την Paneuropean, η οποία και αποτελεί τον βασικό τους μέτοχο, με ποσοστό 45,5%.
Σε εκείνη την συζήτηση θα τεθούν επί τάπητος ένα προς ένα, όλα τα θέματα, και από την έκβαση των συνομιλιών, θα κριθεί το κατά πόσο ο νέος διαγωνισμός για τα ΕΛΠΕ θα έχει ή όχι τα ίδια χαρακτηριστικά που είχε ο προηγούμενος -ο οποίος κατέληξε άγονος- δηλαδή την ταυτόχρονη πώληση ποσοστών από το Δημόσιο και τον όμιλο Λάτση.
Εάν η Paneuropean κρίνει ότι δεν την συμφέρει να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε νέα προσπάθεια πώλησης, τότε γεννάται το ερώτημα ποιος θα βρεθεί να αγοράσει το ποσοστό του Δημοσίου (35,5%), όταν την πλειοψηφία των μετοχών (45,5%) και άρα τον έλεγχο της εταιρείας θα συνεχίσει να κατέχει η πλευρά Λάτση.
Έτερη ωστόσο εναλλακτική σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε να είναι το ποσοστό του Δημοσίου να πουληθεί σε επενδυτές που θα τα βρουν με τον όμιλο Λάτση, είτε ακόμη και να επιλεγεί ο δρόμος της μετοχοποίησης.
Η holding των υδρογονανθράκων
Ένα άλλο θέμα για το οποίο είχε δαπανηθεί πολύτιμο κεφάλαιο κατά την προηγούμενη απόπειρα αποκρατικοποίησης των ΕΛΠΕ, αφορά στο σκέλος των υδρογονανθράκων.
Ενόψει εκείνου του πρώτου διαγωνισμού, η προηγούμενη ηγεσία του υπ. Ενέργειας υπό τον Γ.Σταθάκη, είχε επιμείνει και πετύχει, να ελέγχει το Δημόσιο το 51% στην εταιρεία holding που είχε συσταθεί, γνωστή ως Exploration Holding Company, και στην οποία είχαν μεταββαστεί όλες οι παραχωρήσεις έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων του ομίλου.
Στην αρχική ωστόσο συμφωνία μετόχων του Απριλίου 2018, μεταξύ Paneuropean και Δημοσίου, προβλέπονταν ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα διατηρούσε τον έλεγχο του 25% επί των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε όλες τις περιοχές που τους έχουν παραχωρηθεί, τα οποία και επρόκειτο να μεταβιβαστούν στην holding.
Τελικά, η τότε κυβέρνηση επέμεινε να αλλάξει η συμφωνία, και το Δημόσιο να αποκτήσει το 51%. Ένα επομένως θέμα που κάποιοι θεωρούν ότι μπορεί να τεθεί εκ νέου, είναι κατά πόσο το Δημόσιο θα συνεχίσει να έχει τον απόλυτο έλεγχο της holding ή το μοντέλο αυτό θα αλλάξει.
(energypress)
