Υπενθυμίζεται ότι η «φόρμουλα» ένταξης της ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο στο ευρωπαϊκό Taxonomy έχει βαρύνουσα σημασία στην περίπτωση της Ελλάδας, με δεδομένες τις σχεδιαζόμενες επενδύσεις στην κατασκευή νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο φυσικό αέριο. Μονάδες που, σύμφωνα με το ΕΣΕΚ, θα κληθούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην ευστάθεια του εγχώριου συστήματος και την επάρκεια τροφοδοσίας, «υποστηρίζοντας» την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ.
Σύμφωνα με πηγές του κλάδου ηλεκτροπαραγωγής, όσον αφορά τις βελτιώσεις, σημαντική αλλαγή σε σχέση με το σχέδιο απόφασης αποτελεί η απάλειψη των ενδιάμεσων στόχων υποχρεωτικής ανάμειξης «πράσινου» υδρογόνου. Επομένως, το μόνο που παρέμεινε είναι το τελικό ορόσημο, για χρήση κατά 100% «πράσινου» υδρογόνου από το 2036.
Υπενθυμίζεται ότι η αρχική πρόβλεψη ήταν πως το 2026 το «πράσινο» υδρογόνο θα καλύπτει το 30% της παραγωγής των νέων μονάδων φυσικού αερίου, και το 2030 το 55%. Ωστόσο, όπως σύμφωνα με πληροφορίες ανέφερε και η ελληνική τοποθέτηση στη διαβούλευση, τα ποσοστά αυτά δεν ήταν επιτεύξιμα, καθώς προϋπέθεταν την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ανανεώσιμων υδρογόνου έως τα συγκεκριμένα έτη-ορόσημα, η οποία είναι ανέφικτη.
Το ίδιο επισήμαινε και στο κείμενο παρατηρήσεων του προς το ΥΠΕΝ ο ΕΣΑΗ. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σύνδεσμος, τα χρονικά όρια για τη διείσδυση του πράσινου υδρογόνου στην ηλεκτροπαραγωγή δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Δυσκολίες στη χρηματοδότηση
Την ίδια στιγμή, στα κριτήρια παρέμεινε το όριο εκπομπών των 270 γραμμαρίων CO2/κιλοβατώρα που θα πρέπει να ικανοποιεί μία μονάδα η οποία θα λάβει άδεια κατασκευής έως το τέλος του 2030, ώστε να υπάγεται στις μεταβατικές δραστηριότητες. Ένα όριο που, στο ίδιο μήκος κύματος με την τοποθέτηση του ΥΠΕΝ αλλά και τις παρατηρήσεις του ΕΣΑΗ, τα στελέχη του κλάδου σημειώνουν πως δεν μπορεί να πετύχει ακόμη και η πλέον υπερσύγχρονη μονάδα.
Όπως συμπληρώνουν, οι εκπομπές των state of the art σταθμών συνδυασμένου κύκλου κινούνται στα επίπεδα των 340 γραμμαρίων CO2/κιλοβατώρα, κάτι που σημαίνει ότι τίθενται εκτός ταξινομίας. Μία εξέλιξη που δημιουργεί ένα νέο πρόσκομμα στην υλοποίηση των σχετικών επενδύσεων, καθώς τουλάχιστον θεωρητικά δημιουργεί τον κίνδυνο αύξησης του κόστους χρηματοδότησης, μέσω δυσμενέστερων όρων δανεισμού από τις τράπεζες.
Σύμφωνα πάντως με τις πηγές από τον κλάδο ηλεκτροπαραγωγής, ο σκόπελος αυτός στην πράξη θα μπορεί να παρακαμφθεί, παρά την αρνητική επίπτωση την οποία θα έχει ο αποκλεισμός από το ευρωπαϊκό Taxonomy στα κριτήρια ESG που ενσωματώνουν ολοένα περισσότερο οι τράπεζες στις χορηγήσεις δανείων. «Κλειδί» για την παράκαμψη, όπως συμπληρώνουν, είναι το γεγονός ότι οι νέες μονάδες θα είναι hydrogen-ready, διαθέτοντας συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τη μείωση των εκπομπών τους μέσω της ανάμιξης ανανεώσιμου υδρογόνου.
Υποδομές με Υδρογόνο
Από την άλλη πλευρά, η συμβατότητα με το υδρογόνο και τα υπόλοιπα ανανεώσιμα αέρια εντάσσει στην Ταξινομία όλες τις υπόλοιπες υποδομές φυσικού αέριου, οι οποίες αφορούν τη μεταφορά και τη διανομή καυσίμου. Έτσι, υπάγονται στις «μεταβατικές δραστηριότητες» όσες υποδομές κατασκευάζονται εξαρχής, ή μετασκευάζονται στην πορεία, ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν στο μέλλον για τη διακίνηση καυσίμων ελάχιστου ή μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα.
