Ασφαλώς, υπάρχουν δομικοί λόγοι που υπαγορεύουν τη δυναμική της παραγωγής και ζήτησης, όπως η διαρκής υποεπένδυση σε νέα παραγωγή των τελευταίων ετών.
Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και συγκυριακοί παράγοντες που επηρεάζουν σημαντικά την εξίσωση, τη στιγμή που κυβερνήσεις όπως των ΗΠΑ προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν λύσεις που θα περιορίσουν το υψηλό κόστος καυσίμων για τους καταναλωτές.
Στον αντίποδα, υπάρχουν μεγάλοι παραγωγοί πετρελαίου που αυτή τη στιγμή εξασφαλίζουν σημαντικά κρατικά έσοδα. Η Σαουδική Αραβία πριν από μερικούς μήνες δήλωνε ικανοποιημένη με μια τιμή στα 70-75 δολάρια, όμως τώρα ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει την πώληση ενός ακόμη μεριδίου 2,5% της Saudi Aramco που μεταφράζεται σε 50 δις. δολάρια. Το Ριάντ προφανώς ποντάρει στο ότι οι τιμές θα διατηρηθούν ψηλά για όλο το 2022 ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη από τη συναλλαγή.
Αν τα παραπάνω φαντάζουν απαισιόδοξα για τους καταναλωτές πετρελαίου, υπάρχουν και δύο εξελίξεις με εν δυνάμει θετικό πρόσημο για φέτος.
Σήμερα πρόκειται να συνεχιστούν για όγδοο γύρο οι διαπραγματεύσεις στη Βιέννη σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Πιθανή γεφύρωση των διαφορών μεταξύ ΗΠΑ και Τεχεράνης και υπογραφή μιας νέας συμφωνίας θα σημάνει την είσοδο 700.000 βαρελιών πετρελαίου ημερησίως στην παγκόσμια αγορά, γεγονός που θα ασκούσε σημαντική καθοδική πίεση στην τιμή του μαύρου χρυσού.
Τις προηγούμενες ημέρες οι ΗΠΑ έκαναν ένα βήμα πίσω στις απαιτήσεις τους, γεγονός που δημιούργησε ελπίδες για συμφωνία, όμως το Ιράν ανακοίνωσε ότι δεν έχει ικανοποιηθεί πλήρως. Σε κάθε περίπτωση, είναι προφανές ότι το ακριβό πετρέλαιο έχει πλήξει τη διαπραγματευτική ισχύ των ΗΠΑ, καθώς ο πρόεδρος Μπάιντεν προσπαθεί να ρίξει την τιμή με κάθε δυνατό τρόπο. Ενδεικτικό είναι ότι ο Λευκός Οίκος εξετάζει την πρόταση της Chevron να επιτραπεί στη Βενεζουέλα να αποπληρώσει το χρέος της χρησιμοποιώντας βαρέλια πετρελαίου.
Πέραν των παραπάνω, σημαίνουσες εξελίξεις παρατηρούνται στα χρηματιστήρια και τα προθεσμιακά συμβόλαια του μαύρου χρυσού.
Όπως επισημαίνει ο αναλυτής του Reuters, Ρον Μπουσο, το εξαμηνιαίο συμβόλαιο ντίζελ του ICE έχει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο spread στα χρονικά σε σχέση με τη φυσική τιμή του προϊόντος, με πάνω από 100 δολάρια ανά τόνο. Αυτό το ισχυρό backwardation σημαίνει ότι υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη έλλειψη του προϊόντος σήμερα στην αγορά.
Αντίστοιχη τάση παρατηρείται στο WTI και το Brent. Στην περίπτωση του δεύτερου, ίσο ή ισχυρότερο backwardation στο συμβόλαιο 2-3 μηνών έχει παρατηρηθεί μονάχα σε 11 ημέρες από το 2008 μέχρι σήμερα, όπως υποστηρίζει ο δημοσιογράφος του Bloomberg, Τζαβιέ Μπλας.
