Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, με θέμα την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ανέφερε με σαφήνεια, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν ότι «δεν πρόκειται να επεκτείνουμε το πρόγραμμα ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο ή την Ανατολική Μεσόγειο.
Έχουμε εκδόσει κάποιες άδειες -όχι στις περιοχές για τις οποίες μιλάμε- αλλά πέραν αυτού δεν επιθυμούμε να συνεχίσουμε αυτές τις έρευνες. Και γιατί αυτό; Ας είμαι ειλικρινής. Είναι πολύ απλό: πιστεύουμε ότι η εποχή των υδρογονανθράκων είναι πλέον πίσω μας, όσο κι αν είναι δύσκολο να πει κανείς κάτι τέτοιο όταν η τιμή του πετρελαίου είναι σχεδόν 100 δολάρια το βαρέλι.
Όμως, ακόμα κι έτσι, αν ξεκινήσουμε τις έρευνες τώρα, θα χρειαστούν 20 χρόνια για να ωριμάσουν και πιστεύουμε ότι μέχρι τότε θα είναι αδιάφορες.
Αδιάφορες, ακόμα κι αν υπάρχουν -κάτι που δεν ξέρουμε-, ακόμα κι αν το κόστος επιτρέπει την εκμετάλλευσή τους.
Για εμάς, αυτή η γη και αυτή η θάλασσα, δεν έχει να κάνει με τους υδρογονάνθρακες. Επιτρέψτε μου και ένα προσωπικό σχόλιο. Πολλοί από εσάς γνωρίζετε το Αιγαίο. Το Αιγαίο είναι ένας επίγειος παράδεισος και - με όλο το σεβασμό – δεν θα το κάνουμε, όσο ζούμε, έναν Κόλπο του Μεξικού».
