Σαν λύση στο αδιέξοδο προβάλει η ψήφιση από το υπουργείο Οικονομικών, μιας ειδικής νομοθετικής ρύθμισης στη Βουλή, με την οποία θα εξαιρείται η αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ από τα όσα ορίζει η νομοθεσία για την υποβολή δημόσιας προσφοράς.
Ανθρωποι ωστόσο με γνώση των διεργασιών, θεωρούν ότι το παραπάνω σενάριο δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού η νομοθεσία περί δημοσίων προσφορών είναι σαφής. Αναμένουν επομένως την επικείμενη απόφαση του Δ.Σ της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, το οποίο και θα κληθεί να επικυρώσει την εισήγηση των υπηρεσιών για υποβολή δημόσιας προσφοράς από το νικητή του διαγωνισμού. Δίχως να είναι γνωστό πότε αυτό θα συνεδριάσει, εντούτοις θεωρείται ότι δεν θα αργήσει να συμβεί, πιθανώς μέσα και στις επόμενες ημερες. Αν το ΔΣ της ΕΚ εγκρίνει την εισήγηση των υπηρεσιών, τότε, όπως λένε άνθρωποι που παρακολουθούν τις εξελίξεις, τη λύση θα κληθεί να δώσει το υπουργείο Οικονομικών, μέσω κάποιας νομοθετικής ρύθμισης που θα προβλέπει ότι η αποκρατικοποίηση δεν εμπίπτει στη διαδικασία της δημόσιας προσφοράς.
Χρονικά όλα τα παραπάνω έχουν στη πραγματικότητα μεταθέσει το χρονοδιάγραμμα υποβολής προσφορών προς το Δεκέμβριο ή και ακόμη πιο πέρα, παρ’ ότι πηγές με γνώση των διεργασιών, επιμένουν ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και εντός Νοεμβρίου.
Σε κάθε περίπτωση παραμένει άγνωστο ποιο από τα δύο “στρατόπεδα” τελικά θα υπαναχωρήσει ή ποια θα είναι η συμβιβαστική λύση, εφόσον φυσικά αυτή βρεθεί. Η μεν Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (ΕΚ) φαίνεται να επιμένει ότι η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση, ακριβώς επειδή εκτός του Δημοσίου, πουλά και ιδιώτης επενδυτής (Paneuropean), αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι γίνεται αμιγώς για το δημόσιο συμφέρον, και επομένως δεν εξαιρείται από τη διαδικασία της δημόσιας προσφοράς. Το δε, ΤΑΙΠΕΔ έχει εξαρχής διαφωνήσει με αυτή τη θέση, και επικαλείται τις γνωματεύσεις ανεξάρτητων νομικών γραφείων που υποστηρίζουν ότι δεν τίθεται θέμα δημόσιας προσφοράς.
Αν τελικά επικρατήσει η άποψη της ΕΚ, αυτό σημαίνει ότι όποιος εκ των Glencore και Vitol κερδίσει το διαγωνισμό, τότε θα κληθεί να αποκτήσει στην ίδια τιμή, και τις μετοχές που θα του προσφέρουν οι υπόλοιποι μέτοχοι. Σε αυτή τη περίπτωση θα του ζητηθεί να αγοράσει ένα αρκετά υψηλότερο ποσοστό από το 50,1%, που θεωρητικά θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στο 70%, αφού σήμερα το 19% των ΕΛΠΕ ανήκει σε έλληνες και ξένους θεσμικούς καθώς και σε μικρομετόχους.
Στο μεταξύ, σε παρέμβαση προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Βρετανίας, προέβη προ ημερών το σωματείο των ΕΛΠΕ, προκειμένου ει δυνατόν να καθυστερήσει ο διαγωνισμός πώλησης της εταιρείας.
Δεδομένου ότι η μετοχή των ΕΛΠΕ διαπραγματεύεται και στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, οι νομικοί εκπρόσωποι του ΠΣΕΕΠ υπέβαλαν πριν από μερικές ημέρες φάκελο προς την αρμόδια βρετανική αρχή, θέτοντας το ερώτημα κατά πόσο η διαγωνιστική διαδικασία είναι σύμβατη ή μη, με τους κανόνες της ελληνικής νομοθεσίας (ν.3461/2006), ο οποίος μετέφερε στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2004/25/EC. Στο θέμα επανήλθε χθες το σωματείο, με σχετική του ανακοίνωση.
Στην ουσία, το σωματείο εργαζομένων επικαλείται παραβίαση των κανόνων που τίθενται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις δημόσιες προσφορές, και επισημαίνει ότι η διαδικασία που έχει κινηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ, έτσι όπως έχει δομηθεί, θέτει σε κίνδυνο τόσο το δημόσιο συμφέρον όσο και ειδικότερα το συμφέρον των ΕΛΠΕ, των βασικών μετόχων, των επενδυτών που κατέχουν μετοχές, καθώς βεβαίως και των εργαζομένων.
Σε ανάλογο μήκος κύματος ήταν και οι προσφυγές που κατέθεσε το σωματείο το Σεπτέμβριο, τόσο προς την Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς όσο και προς την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
