To FSRU που λειτουργεί η Israel Electric Corporation (Ισραηλινή ΔΕΗ) αναμένεται να ολοκληρώσει την λειτουργία του και να τεθεί εκτός σε τρία χρόνια από τώρα, όταν θα έχουν μπεί σε παραγωγή και τα κοιτάσματα Karish και Tanin.
Η κίνηση αυτή υπολογίζεται πως θα εξοικονομήσει εκατοντάδες εκατομμύρια σέκελ (εθνικό νόμισμα του Ισραήλ) το χρόνο για την εταιρεία παροχής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας και εμ τέλει θα έχει θετική επίδραση στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος.
Ειδικότερα, το FSRU που λειτουργεί η IEC αναμένεται να τεθεί εκτός λειτουργίας σε τρία χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του υπουργείου Ενέργειας του Ισραήλ, οι οποίες καταγράφονται από έγκυρο δημοσιογράφο στην ισραηλινή εφημερίδα Calcalist. Το πλοίο είναι αγκυροβολημένο 10 χιλιόμετρα ανοικτά της Hadera από τον Ιανουάριο του 2013 και εξυπηρετεί την εταιρεία ως η μόνη εναλλακτική λύση συμπληρωματικής του κοιτάσματος φυσικού αερίου Tamar. Το FSRU λαμβάνει αέριο από διάφορους προμηθευτές ανά το κόσμο ανάλογα με τις συμφωνίες που συνάπτει η ICE με προμηθευτές LNG. Τα αποθέματα του FSRU χρησιμοποιούνται κυρίως κατά τις ώρες που η κατανάλωση φυσικού αερίου είναι ιδιαίτερα υψηλή, το καλοκαίρι και το χειμώνα, ή σε περίπτωση προβλήματος στην προμήθεια αερίου όπως αυτό που συνέβη στο Rish Hashana πέρυσι με το Tamar.
Να σημειώσουμε επίσης ότι οι ποσότητες που φιλοξενεί το FSRU δεν είναι μεγάλες και αρκούν μόνο για να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς για μερικές εβδομάδες. Όμως, εκτιμάται πως σε τρία χρόνια το κράτος του Ισραήλ θα διαθέτει παραγωγή φυσικού αερίου από τρία διαφορετικά κοιτάσματα όπου το καθένα θα διαθέτει δικό του, ξεχωριστό σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου και για την ακρίβεια αυτά τα κοιτάσματα είναι τα εξής:
- το Tamar που βρίσκεται ήδη σε φάση παραγωγής,
- το Λεβιάθαν που προγραμματίζεται να ξεκινήσει η παραγωγή στο τέλος του επόμενου έτους και,
- τα κοιτάσματα Karish/Tanin τα οποία θα λειτουργήσουν το 2021 και επομένως η χρήση πλοίων LNG θα αποβεί άσκοπη.
Να σημειωθεί ότι, το σύστημα LNG της χώρας εγκαθιδρύθηκε από την INGL ως ανάγκη εθνικής σημασίας σε μια περίοδο που η ισραηλινή αγορά υπέφερε από την έλλειψη αιγυπτιακού φυσικού αερίου και απουσίας εγχώριων πόρων σε φυσικό αέριο.
Το κόστος εγκατάστασης της συγκεκριμένης υποδομής ανήλθε στα 550 εκατομμύρια σάκελ, κόστος το οποίο "πέρασε" στους λογαριασμούς των καταναλωτών.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει το άρθρο στην ισραηλινή εφημερίδα, αν τα σχέδια ανάπτυξης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου προχωρήσουν χωρίς επιπλοκές και αν πράγματι το 2021 το Ισραήλ διαθέτει τρία διαφορετικά κοιτάσματα φυσικού αερίου διασυνδεδεμένα με το εθνικό δίκτυο, τότε η IEC θα μπορούσε να γλυτώσει εκατοντάδες εκατομμύρια σεκελ το χρόνο αποσύροντας το FSRU. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της εταιρείας ηλεκτρισμού, το μίγμα καυσίμων για την ηλεκτροπαραγωγή διαμοιράζεται ως εξής : 48.5% φυσικό αέριο, 5% LNG, 45.2% άνθρακα, 1.1% diesel και 0.2% πετρέλαιο. Για το φυσικό αέριο, η IEC πλήρωσε το Tamar 4 δισεκατομμύρια σεκελ, ή αλλιώς 82.5 εκατομμύρια σέκελ για κάθε ποσοστιαία μονάδα του 48,5% της ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο.
Συγκριτικά με τα παραπάνω στοιχεία, η IEC πλήρωσε για την προμήθεια LNG, 120 εκατομμύρια σέκελ για κάθε 1% ηλεκτρικής ενέργειας προερχόμενης από το συγκεκριμένο καύσιμο, όπου το κόστος περιλαμβάνει το καύσιμο, την μεταφορά του και την διαθεσιμότητα του καραβιού.
Τέλος, θέτοντας εκτός λειτουργίας το FSRU, ουσιαστικά απαλλάσσεται από την ανάγκη να αγοράζει 3-4 φορές το χρόνο ένα φορτίο LNG, γεγονός που μπορεί να μεταφραστεί σε μείωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας μόνο και μόνο επειδή θα πέσει το κόστος του μίγματος καυσίμων της εταιρείας παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.
