Στα ύψη βρίσκεται η τιμή της βενζίνης εν μέσω της τουριστικής περιόδου με την τιμή της αμόλυβδης να παίρνει φωτιά στα ελληνικά νησιά και στους κεντρικούς οδικούς άξονες. Φυσικά η αύξηση των τιμών δεν οφείλεται μόνο στην άνοδο των τιμών του πετρελαίου αλλά και στο φορολογικό καθεστώς στην Ελλάδα καθώς και στη διάθεση κάποιων επιτηδείων να κερδοσκοπήσουν εις βάρος των παραθεριστών.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία (18/7/2018) του Παρατηρητηρίου Υγρών Καυσίμων η μέση τιμή της αμόλυβδης στις Κυκλάδες βρίσκεται κοντά στα 1,9 ευρώ το λίτρο, στα Δωδεκάνησα στα 1,8 ευρώ το λίτρο ενώ ανάμεσα στα νησιά με την ακριβότερη τιμή συγκαταλέγονται η Μύκονος, η Μήλος, η Σαντορίνη, η Σάμος και η Κεφαλονιά.
Όσον αφορά στις «τσουχτερές» τιμές στα νησιά, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών (ΣΕΕΠΕ), αυτό οφείλεται στο κόστος μεταφοράς προς τα νησιά, το οποίο είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το κόστος στις χερσαίες περιοχές και πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε κάθε υπολογισμό, κάτι το οποίο δεν γίνεται πάντα. Για πολλά νησιά υπήρχε κάποτε ένας ειδικός κρατικός λογαριασμός ο οποίος τροφοδοτείτο από μία εισφορά στην τιμή αντλίας και επιδοτούσε τις μεταφορές στα νησιά.
Το Δημόσιο εδώ και λίγα χρόνια συνεχίζει να εισπράττει με άλλο όνομα τα χρήματα αυτά, έχοντας όμως καταργήσει την επιδότηση. Δηλαδή εισπράττει χωρίς πλέον να αποδίδει. Αυτό έχει αυξήσει αντίστοιχα το πραγματικό κόστος μεταφοράς, κι η αύξηση έχει περάσει προφανώς στην αντλία.
Μάλιστα, όπως ήδη έχει προειδοποιήσει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ) Γιώργος Ασμάτογλου, αν δεν μειωθούν οι ειδικοί φόροι, η βενζίνη θα μπορούσε να φθάσει τα 2,5 ευρώ.
Φυσικά από την τσουχτερή τιμή της βενζίνης δεν πλήττεται μόνο ο Τουρισμός αλλά αυξάνονται και τα λειτουργικά κόστη των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας λόγω των αυξημένων δαπανών για τις μεταφορές και την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών καθώς και οι δαπάνες για τις μετακινήσεις όλων των καταναλωτών.
