Τρία στάδια προβλέπει το σχέδιο της Κομισιόν για την προώθηση του ανανεώσιμου υδρογόνου, δηλαδή του υδρογόνου που προέρχεται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή.
Για την περίοδο από το 2025 έως το 2030, το υδρογόνο προβλέπεται να γίνει αναπόσπαστο μέρος του ενεργειακού συστήματος της Ευρώπης, με τουλάχιστον 40GW ανανεώσιμων ηλεκτρολυτών υδρογόνου και παραγωγή έως και 10 εκατ. τόνους τόνων ανανεώσιμου υδρογόνου στην ΕΕ.
Ενώ από το 2030 έως το 2050, ο στόχος είναι οι τεχνολογίες ανανεώσιμου υδρογόνου να φθάσουν στην ωρίμανση και να αναπτυχθούν σε μεγάλη κλίμακα σε όλους τους τομείς που είναι δύσκολο να αποδεσμευθούν από τον άνθρακα, όπως τα χημικά και η χαλυβουργία.
Καταλύτης για την απανθρακοποίηση βιομηχανικών κλάδων
Το υδρογόνο θεωρείται ως η «ασημένια σφαίρα» για την απανθρακοποίηση βιομηχανικών τομέων όπως ο χάλυβας και οι χημικές βιομηχανίες, οι οποίοι επί του παρόντος βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα και δεν μπορούν εύκολα να στραφούν στην ηλεκτρική ενέργεια.
Θεωρείται επίσης ως μια μακροπρόθεσμη λύση για τη ναυτιλία, τις αερομεταφορές και τις βαριές οδικές μεταφορές όπου η ηλεκτροκίνηση δεν είναι εφικτή αυτή τη στιγμή.
«Το υδρογόνο είναι ένα ζωτικό κομμάτι του παζλ που μας λείπει για να μας βοηθήσει να φτάσουμε στην βαθύτερη απανθρακοποίηση», δήλωσε ο Kadri Simson, Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ.
Μέχρι το 2050, η Κομισιόν εκτιμά ότι το καθαρό υδρογόνο θα μπορούσε να καλύψει το 24% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης, με ετήσιες πωλήσεις της τάξης 630 δις. ευρώ. Για την Ευρώπη, αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σε 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας στην αλυσίδα αξίας υδρογόνου.
Σήμερα, το 96% του υδρογόνου προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, επισημαίνει η Επιτροπή, λέγοντας: «Η προτεραιότητα είναι η ανάπτυξη ανανεώσιμου υδρογόνου, που παράγεται κυρίως με αιολική και ηλιακή ενέργεια».
Αυτό θα απαιτήσει περαιτέρω μειώσεις κόστους σε τεχνολογίες όπως οι ηλεκτρολύτες, οι οποίες δεν αναμένεται να είναι πλήρως ώριμες έως το 2030.
«Επομένως, στο μεσοδιάστημα χρειάζονται άλλες μορφές υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα για τη γρήγορη μείωση των εκπομπών και τη στήριξη της ανάπτυξης μιας βιώσιμης αγοράς», πρόσθεσε η Επιτροπή, αναφερόμενη στη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) καθώς και υδρογόνο που προέρχεται από αέρια πυρόλυση, η οποία παράγει άνθρακα σε στερεή μορφή αντί CO2.
Κινητήρας ανάπτυξης
«Η νέα οικονομία υδρογόνου μπορεί να αποτελέσει κινητήρα ανάπτυξης που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της οικονομικής ζημίας που προκαλείται από το COVID-19», δήλωσε ο Frans Timmermans, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Επιτροπής που είναι υπεύθυνος για το Green Deal. «Με την ανάπτυξη μιας καθαρής αλυσίδας αξίας υδρογόνου, η Ευρώπη θα γίνει παγκόσμιος πρωτοπόρος και θα διατηρήσει την ηγετική της θέση στην καθαρή τεχνολογία», είπε.
Για να υποστηρίξει την ανανεώσιμη βιομηχανία υδρογόνου της Ευρώπης, η Επιτροπή δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Συμμαχία Καθαρού Υδρογόνου που θα φέρει σε επαφή ηγέτες της βιομηχανίας, εθνικούς και περιφερειακούς υπουργούς καθώς και την κοινωνία των πολιτών για να «οικοδομήσουν έναν επενδυτικό κανάλι για σταδιακή παραγωγή» και να υποστηρίξουν τη ζήτηση για καθαρό υδρογόνο στην ΕΕ.
«Η Συμμαχία είναι στρατηγικά σημαντική για τις φιλοδοξίες της Πράσινης Συμφωνίας και την ανθεκτικότητα της βιομηχανίας μας», δήλωσε ο Thierry Breton, επίτροπος εσωτερικής αγοράς της ΕΕ που είναι υπεύθυνος για τη συμμαχία.
Συμβάσεις άνθρακα («CCfD»)
Το μεγαλύτερο μέρος του υδρογόνου στην Ευρώπη σήμερα παράγεται και καταναλώνεται από τη χημική βιομηχανία, η οποία το θεωρεί «μια βιώσιμη επιλογή» για περαιτέρω μείωση των εκπομπών CO2 στο μέλλον.
«Το υδρογόνο μπορεί να γίνει ένα σημαντικό δομικό στοιχείο χαμηλών εκπομπών άνθρακα για τις διαδικασίες παραγωγής της χημικής βιομηχανίας», δήλωσε ο Marco Mensink, γενικός διευθυντής της CEFIC, της ένωσης χημικών βιομηχανιών της ΕΕ.
Η χαλυβουργία είναι ένας άλλος βασικός βιομηχανικός τομέας που αναμένεται να επωφεληθεί από την ευρεία διαθεσιμότητα καθαρού υδρογόνου. Για αυτούς τους τομείς, η Επιτροπή σκοπεύει να προωθήσει τις λεγόμενες συμβάσεις άνθρακα («CCfD») που θα αμείβουν τους επενδυτές πληρώνοντας τη διαφορά μεταξύ μιας προσυμφωνημένης τιμής (strike price) CO2 και της τρέχουσας τιμής CO2 στην αγορά άνθρακα της ΕΕ.
Το δύσκολο μέρος θα είναι να αντιμετωπιστεί η μεταβατική περίοδος έως το 2030 και να αποφευχθεί η εμπλοκή σε πηγές υδρογόνου που εκπέμπουν άνθρακα.
Και όπως φαίνεται θα υπάρξει χρηματοδότηση για την τεχνολογία CCS και πυρόλυσης οι οποίες έχουν κύκλο ζωής περίπου 25 ετών, οπότε θα μπορούσε να αποσβεστούν έως ότου το πράσινο υδρογόνο γίνεται ανταγωνιστικό.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία έχει δείξει ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της τεχνολογίας της πυρόλυσης, θεωρώντας την ως έναν τρόπο για την αποξήρανση του άνθρακα από τις εξαγωγές φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
www.worldenergynews.gr
