Σε κρίσιμης σημασίας ζήτημα για την επίτευξη των εθνικών στόχων σε ενέργεια και κλίμα αναδεικνύονται οι επενδύσεις σε τεχνολογίες χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα στον κλάδο της διύλισης στη χώρας, όταν, μάλιστα, εκτιμάται ότι τα υγρά καύσιμα θα διατηρήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο ενεργειακό μίγμα του 2030 σε οδικές, θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές.
Τα παραπάνω υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, η Διευθύντρια του Τμήματος Ενεργειακής Πολιτικής και Διεθνών Θεμάτων των ΕΛΠΕ κα Λιάνα Γούτα, μιλώντας σε σεμινάριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα με θέμα την ενεργειακή μετάβαση των ανθρακικών περιοχών.
Αναφερόμενη αρχικά στις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού στον κλάδο της διύλισης, το υψηλόβαθμο στέλεχος των ΕΛΠΕ ανέφερε πως σε επίπεδο Ευρώπης επέδειξε σοβαρά σημάδια αντοχής και ευελιξίας, συνιστώντας παράγοντα στήριξης σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες και όντας αρωγός στις προσπάθειες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να ξεπεράσουν την κρίση, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε εν συνόλω σε σοβαρή οικονομική δυσχέρεια.
Τι ζητάει η "διύλιση" από την Κομισιόν με αφορμή το Recovery Plan
Σε πρώτο πλάνο είναι η αναγνώριση του κλάδου ως στρατηγικού τομέα και του κρίσιμου ρόλου που διαδραματίζει στην ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Εν συνεχεία τίθενται τα εξής ζητήματα:
Μετάβαση σε χαμηλές εκπομπές άνθρακα: Να επιτραπεί η επαναχρησιμοποίηση των συμβατικών μονάδων διύλισης με προϊόντα χαμηλών εκπομπών σε CO2, σε ευθυγράμμιση με τους στόχους της ΕΕ για κλιματική ουδετερότητα το 2050
Υποστήριξη της απασχόλησης: Ενθάρρυνση των κρατών μελών να καταρτίσουν προγράμματα στήριξης για τους εργαζόμενους που αντικαθίστανται
Δημιουργία αγορών για καύσιμα χαμηλών εκπομπών άνθρακα, προωθώντας τα μέσω δημοσίων συμβάσεων
Ανταγωνιστικότητα: Προστασία από τον κίνδυνο του “carbon leakage” και του αθέμιτου ανταγωνισμού από χώρες εκτός ΕΕ μέχρι την επίτευξη συνέπειας στην τιμολόγηση άνθρακα και των αντίστοιχων στόχων
Ανταγωνιστικότητα: Περιορισμός του ρίσκου από μια μελλοντική υποκατανομή δικαιωμάτων ρύπων στα πλαίσια του συστήματος ETS κατά την φάση 4, λαμβάνοντας υπόψιν ότι το 2020 δεν συνιστά αντιπροσωπευτική χρονιά ως προς την όγκο δραστηριότητας για τον καθορισμό σημείου βάσης αναφοράς.
Σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή στρατηγική για την βιομηχανία (EU Industrial Strategy, March 2020) οι προτάσεις εστιάζουν σε τέσσερις βασικούς άξονες: χρηματοδότηση, έρευνα και ανάπτυξη, δημιουργία αγοράς και κατάρτισης master plan ως οργανικού στοιχείου του σχεδίου ενεργειακής μετάβασης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το «αίτημα» για την δημιουργία αγορών για τα προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και τις αντίστοιχες τεχνολογίες, καθώς σηματοδοτεί αφενός μια σοβαρή εξέλιξη στον κλάδο της ενέργειας και αφετέρου φωτίζει τις επενδυτικές κινήσεις στην ενεργειακή σκακιέρα.
Επιβεβαιώνεται ότι η ενεργειακή μετάβαση όσο αγκαλιάζει και διευρύνεται τόσο στο σύνολο του κλάδου της ενέργειας με την εδραίωση νέων εφαρμογών, τόσο περισσότερο αναδύονται προκύπτουν «νέες» αγορές που μέχρι πρότινος απασχολούσαν μόνο σε ερευνητικό επίπεδο. Τούτο καθιστά επιτακτικότερη την πρόσβαση στα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία, ζήτημα που αναδεικνύεται εκ των βασικών αιτημάτων του κλάδου, όπως προκύπτει από τα λεγόμενα των ομιλητών στην παρούσα εκδήλωση.
Η παρουσίαση της κας Γούτα είναι διαθέσιμη εδώ.
