Σύμφωνα με το ADP του ΤΑΙΠΕΔ τα συμβατικά κείμενα για την αλλαγή του μετοχικού στάτους της ΕΛΠΕ Υδρογονάνθρακες, δηλαδή της θυγατρικών των ΕΛΠΕ στην οποία έχουν περάσει όλες οι παραχωρήσεις υδρογονανθράκων του ομίλου, έχουν ολοκληρωθεί.
Τα κείμενα αυτά προβλέπουν ότι η 100% των ΕΛΠΕ, θα προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου, που θα καλυφθεί από το Δημόσιο, προκειμένου να περάσει στο κράτος το 50,1% της θυγατρικής ενώ το υπόλοιπο 49,9% θα παραμείνει στον όμιλο.
Η ΕΛΠΕ Υδρογονάνθρακες, αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως εταιρεία συμμετοχών, στην οποία έχουν περάσει όλες οι επιμέρους συμμετοχές, δηλαδή οι εταιρείες ειδικού σκοπού που έχουν δημιουργηθεί από τα ΕΛΠΕ. Για παράδειγμα στον Πατραϊκό έχει δημιουργηθεί ειδικό SPV η ΕΛΠΕ Πατραϊκός, στην οποία έχει περάσει το 50% της παραχώρησης ενώ το υπόλοιπο 50% ανήκει στην Ιταλική Edison. Αντίστοιχα το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες παραχωρήσεις που συμμετέχουν τα ΕΛΠΕ σε Ιόνιο, Δυτική Ελλάδα και Κρήτη.
Εδώ λοιπόν εκτός από το νέο μετοχικό στάτους, έπρεπε να βρεθεί μια λύση που να διασφαλίζει τη συνέχιση των δραστηριοτήτων ακόμη και σε περίπτωση που ο νέος μέτοχος των ΕΛΠΕ, μετά την αποκρατικοποίηση, έχει διαφορετική στρατηγική σε σχέση με τον κλάδο της έρευνας και παραγωγής. Για αυτό το σκοπό λοιπόν υπογράφονται ειδικές συμφωνίες, τα αποκαλούμενα στην πετρελαϊκή βιομηχανία Joint Operation Agreements, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα στο κάθε μέρος είτε να διατηρήσει ή να μειώσει ή να αυξήσει το ποσοστό του. Πρακτικά εάν τα ΕΛΠΕ δεν επιθυμούν να συνεχίσουν πχ στον Πατραϊκό, τότε θα υπάρχει η δυνατότητα η επένδυση να γίνει μόνο από το Δημόσιο ή και το αντίστροφο εάν υπάρξει συμφωνία τότε η επένδυση να γίνει μόνο από τα ΕΛΠΕ.
Το σχήμα αυτό δεν επελέγη επειδή το δημόσιο επιδιώκει να πάρει ρίσκα που δεν αναλαμβάνει μια ιδιωτική εταιρεία, αλλά επειδή δεν είναι σαφές εάν ο νέος μέτοχος των ΕΛΠΕ που θα προκύψει από τη διαδικασία της αποκρατικοποίησης, θα συνεχίσει να επενδύει στρατηγικά στον τομέα της έρευνας και παραγωγής. Αυτό τουλάχιστον απαντούν αρμόδιες πηγές στο σχετικό ερώτημα που εκ των πραγμάτων θέτει η αγορά για το νέο ρόλο στις έρευνες ΥΑ που αναλαμβάνει το Δημόσιο.
Πάντως το κόστος των ερευνών, τουλάχιστον με βάση το πρόγραμμα ανάπτυξης και των γεωτρήσεων που προβλέπονται στην προσεχή 5ετία είναι μάλλον διαχειρίσιμο. Για παράδειγμα ο Πατραϊκός που είναι και το πιο κοντινό πρόγραμμα γεωτρήσεων, αναμένεται να κοστίσει πέριξ των 60 εκατ. ευρώ εκ των οποίων 30 εκατ. ευρώ θα βαρύνουν την πλευρά της ΕΛΠΕ Πατραϊκός και τα υπόλοιπα την Edison. Εφόσον λοιπόν περάσει στον έλεγχο του δημοσίου η ΕΛΠΕ Υδρογονάνθρακες τότε το κράτος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει με 15 εκατ. ευρώ την εταιρεία και τα υπόλοιπα θα δοθούν από τα ΕΛΠΕ. Αντίστοιχα στην Κρήτη όπου τα ΕΛΠΕ έχουν μερίδιο 20% το ποσό είναι ακόμη μικρότερο, δηλαδή 20 εκατ. ευρώ (με κόστος γεώτρησης 100 εκατ. ευρώ) από τα οποία το Δημόσιο θα πρέπει να καλύψει 10 εκατ. ευρώ.
Επομένως, ειδικά για τα πρώτα χρόνια, το επενδυτικό άνοιγμα που προγραμματίζεται είναι αρκετά συντηρητικό και επομένως διαχειρίσιμο, ενώ με το νέο στάτους διασφαλίζεται ότι δε θα προκύψουν ξαφνικά εμπόδια σε περίπτωση που ο νέος μέτοχος των ΕΛΠΕ δεν επιθυμεί την εμπλοκή του στην Ε&Π ΥΑ.
(energypress)
