Για το Πεκίνο η συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, την οποία έχει υπογράψει η Κίνα και από την οποία αποσύρθηκαν αιφνιδιαστικά οι ΗΠΑ νωρίτερα αυτό τον μήνα, συνοδεύτηκε από μεγάλα οικονομικά οφέλη.
Τον Ιούνιο του 2017 κινεζικές εταιρείες συμμετείχαν σε έργα υποδομών στο Ιράν αξίας τουλάχιστον 33 δισεκ. δολαρίων.
Εξάλλου το Πεκίνο έδωσε τον Σεπτέμβριο δάνεια αξίας 10 δισ. δολαρίων σε πέντε ιρανικές τράπεζες επίσης για την εκπόνηση έργων υποδομής.
Τον Μάρτιο οι δύο χώρες συμφώνησαν να υπάρξει μεταξύ τους σιδηροδρομική σύνδεση, η οποία θα βγάλει από την απομόνωση το λιμάνι Μπουσέρ.
Η επαναφορά των κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης από τις ΗΠΑ αφορά όλες τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αμερικανικό έδαφος ή κάνουν συναλλαγές σε δολάρια.
«Όμως οι κυρώσεις αυτές, προκαλώντας την απόσυρση των αμερικανικών, ευρωπαϊκών ή ιαπωνικών εταιρειών, ενδέχεται επίσης να αυξήσουν τις ευκαιρίες για τις κινεζικές εταιρείες», δήλωσε η H. Singdu, οικονομολόγος ενός πανεπιστημίου του Πεκίνου.
Κυρίως τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων μοιάζουν να είναι ακαταμάχητα για τη μεγαλύτερη χώρα εισαγωγό αργού πετρελαίου: το Ιράν είναι η πέμπτη μεγαλύτερη χώρα εξαγωγός πετρελαίου προς την Κίνα, στην οποία στέλνει περισσότερο από το ένα τέταρτο της παραγωγής του.
Οι σινο-ιρανικές εμπορικές συναλλαγές αυξήθηκαν κατά 20% το 2017, φτάνοντας τα 37 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η κινεζική εταιρεία CNPC συμμετέχει μαζί με τη γαλλική Total σε ένα συμβόλαιο αξίας 4,8 δισεκ. δολαρίων για την ανάπτυξη του τεράστιου κοιτάσματος αερίου στο νότιο Παρς.
Η Total παραδέχθηκε χθες (16/5)ότι θα αναγκαστεί να αποσυρθεί από το έργο, αν δεν λάβει κάποια εξαίρεση από τις ΗΠΑ. Όμως σήμερα ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίους προειδοποίησε ότι αν η Total αποσυρθεί, το μερίδιό της, που φτάνει το 50,1%, θα δοθεί στη CNPC.
«Με δεδομένη την σινοαμερικανική εμπορική και πολιτική αντιπαράθεση, η Κίνα δεν θα είναι πρόθυμη να υποκύψει» στην Ουάσινγκτον, εκτίμησε ο αντιπρόεδρος του IHS Βίκτορ Σουμ στο CNBC.
Επιπλέον η απόσυρση των Ευρωπαίων αγοραστών θα μειώσει την τιμή του ιρανικού αργού, καθιστώντας το πιο ελκυστικό για τους ασιάτες εισαγωγείς, πρόσθεσε.
Εξάλλου η Ουάσινγκτον έχει στόχο να επιτεθεί στις συναλλαγές με δολάρια, κάτι που μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση γουάν.
«Το 2012- 2013 το Ιράν άνοιξε λογαριασμούς σε διάφορα νομίσματα χωρών που αγοράζουν (το πετρέλαιό του), τα οποία χρησιμοποιούσε για την εισαγωγή προϊόντων», αποκάλυψε ο Μ. Coen αναλυτής της Barclays.
Από την πλευρά τους αναλυτές της BMI Research εκτιμούν ότι «οι σινο-ιρανικές συναλλαγές δεν εκπροσωπούν παρά ένα μέρος της παγκόσμιας πετρελαϊκής αγοράς και δεν θα μείνουν αλώβητες από τις κυρώσεις».
«Οι ιρανικοί υδρογονάνθρακες δεν είναι αναντικατάστατοι: η Κίνα μπορεί να αυξήσει τις εισαγωγές της από τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία», σημείωσε η H. Singdu.
Τέλος αποτρεπτικός παράγοντας ενδέχεται να είναι και η πολιτική αβεβαιότητα στην Τεχεράνη.
«Είναι πιθανό το ιρανικό καθεστώς να αλλάξει ανά πάσα στιγμή», πρόσθεσε η ίδια.
«Η Κίνα πρέπει να πάρει το μάθημά της από το παρελθόν: είχε κάνει μεγάλες επενδύσεις στη Λιβύη και τη Βενεζουέλα και είχε μεγάλες ζημίες».
www.bankingnews.gr
