Σήμερα, η Ελλάδα αναδύεται από αυτή τη σκοτεινή δεκαετία για να γίνει μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ευρώπης, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Με περισσότερους από 20 εκατομμύρια επισκέπτες στη χώρα το 2023, ο τουρισμός ανθεί και χάρη στις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας από μεγάλους οίκους αξιολόγησης και η χώρα αρχίζει να φαίνεται εξίσου ελκυστική για τους θεσμικούς επενδυτές σύμφωνα με τους ΤheΤimes.
Για πολλούς παρατηρητές, αυτό φαίνεται μια απίθανη ανάσταση. Αλλά όσοι ήξεραν πού να κοιτάξουν περίμεναν από καιρό ότι η Ελλάδα θα ξαναζωντανέψει.
Ενεργειακός κόμβος
Κατά τη διάρκεια των ταραγμένων χρόνων της κρίσης χρέους, πολιτικοί και αναλυτές καταδίκαζαν συστηματικά το οικονομικό μοντέλο της χώρας επειδή στηρίζεται υπερβολικά στον τουριστικό τομέα και τη ναυτιλιακή βιομηχανία.
Λίγοι άνθρωποι αναγνώρισαν τις δυνατότητες της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου, ενός ευρωπαϊκού σημείου εισόδου που βρίσκεται κοντά στις εξόδους τόσο της διώρυγας του Σουέζ όσο και του Βοσπόρου. Ακόμη λιγότεροι συνειδητοποίησαν ότι η Ελλάδα ήταν ήδη ενεργειακός κόμβος για σχεδόν 50 χρόνια, ενισχύοντας τον έκτο μεγαλύτερο τομέα διύλισης στην Ευρώπη – πίσω από πολύ μεγαλύτερες οικονομίες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία.
Ευρωπαίοι και Έλληνες αξιωματούχοι συμφώνησαν ότι η διύλιση δεν ήταν ευθυγραμμισμένη με την ατζέντα τους και δεν μπορούσε να είναι η κινητήρια δύναμη της χώρας για βιώσιμη ανάπτυξη. Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική.
Τροφοδοτώντας το μέλλον
Κατά την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση (2016-2022), τα ελληνικά διυλιστήρια Motor Oil Group και Hellenic Energy συνεισέφεραν 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους εισοδήματος επιχειρήσεων στο ελληνικό κράτος. Ο ελληνικός τομέας διύλισης έχει αποδειχτεί έντονα ανταγωνιστικός, εξάγοντας τα προϊόντα του σε όλο τον κόσμο και συγκρατείται έναντι των χαμηλού κόστους κατασκευαστικών εταιρειών όπως η Τουρκία, η οποία απολαμβάνει μια παρόμοια προνομιακή στρατηγική θέση στη Μεσόγειο.
Η διύλιση αντιπροσωπεύει το 25 έως 35% των ελληνικών εξαγωγών για σχεδόν 20 χρόνια. Ο κλάδος είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες της χώρας, παρέχοντας σχεδόν 7.000 εξειδικευμένες θέσεις εργασίας, καθώς και πολλές άλλες σε εργολάβους και εταιρείες εξυπηρέτησης. Είναι μια από τις λίγες ελληνικές βιομηχανίες που δεν χρειάστηκε ποτέ πρόγραμμα διάσωσης. Αντίθετα, τα έσοδά της στήριζαν τους Έλληνες φορολογούμενους με πληρωμές φόρων αλληλεγγύης και εθελοντικές εισφορές.
Τα τελευταία 15 χρόνια, τα διυλιστήρια της Ελλάδας έχουν επενδύσει περισσότερα από 8,8 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια βιομηχανία αιχμής ικανή να παράγει εισόδημα σε όλα τα περιβάλλοντα commodity.
Κερδίζοντας εμπιστοσύνη καθώς βγήκε από την κρίση, ο κλάδος συμβάλλει σημαντικά στην ταχεία ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα, καθιστώντας τη χώρα παγκόσμιο ηγέτη στην παραγωγή βιώσιμης ενέργειας. Τα ελληνικά διυλιστήρια ελέγχουν περίπου το 20% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ της χώρας τους και έχουν φιλόδοξα σχέδια να επενδύσουν περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ευρώ σε έργα ενεργειακής μετάβασης έως το 2030, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων έργων παραγωγής καυσίμων χαμηλών εκπομπών άνθρακα και υδρογόνου, διασφαλίζοντας τη θέση της Ελλάδας ως ενεργειακό κέντρο για το μέλλον.
"Φλεγόμενη" φιλοδοξία
Σε έναν τέλειο κόσμο που τροφοδοτείται από απεριόριστες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η βιομηχανία διύλισης θα οδηγούσε τώρα σε μη αναστρέψιμη πτώση, αλλά ενώ τα ελληνικά διυλιστήρια συνεχίζουν να επενδύουν σε έργα ΑΠΕ, πρέπει να διατηρήσουν την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται στην υπάρχουσα ζήτηση. Αυτή δεν είναι μια μοναδική ελληνική θέση: αλλού στην Ευρώπη, η βιομηχανία άνθρακα επεκτείνεται με άμεση επίσημη προστασία και υποστήριξη.
Επιπλέον, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσιευμένη Παγκόσμια Προοπτική Πετρελαίου του ΟΠΕΚ, η παγκόσμια ζήτηση πετρελαίουπρόκειται να συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το 2045, λόγω των αναδυόμενων οικονομιών, πολλές από τις οποίες ήδη εισάγουν καύσιμα και προϊόντα από την Ελλάδα.
Όσοι υπερασπίζονται την εκκαθάριση του τομέα διύλισης στην Ευρώπη για περιβαλλοντικούς λόγους θα πρέπει να εξετάσουν την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας των διυλιστηρίων στην Τουρκία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι επενδύσεις σε πετρέλαιο θα συνεχίσουν να γίνονται – απλώς θα συμβεί αλλού. Γιατί να θυσιάσει η Ελλάδα το οικοσύστημα των ειδικευμένων μηχανικών, επιστημόνων, τεχνικών και παρόχων υπηρεσιών που έχει εκπαιδεύσει και αναπτύξει για γενιές;
Πίσω από τα πρωτοσέλιδα, η ελληνική οικονομία υποστηρίχθηκε από τον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στις πιο σκοτεινές μέρες και τις πιο φωτεινές στιγμές της, και αυτό μπορεί να συνεχίσει να συμβαίνει για δεκαετίες. Είναι καιρός η Ελλάδα να αγνοήσει όσους βλέπουν ένα ξεθωριασμένο επιχειρηματικό μοντέλο και η χώρα να αγκαλιάσει ένα από τα λίγα λαμπερά αστέρια της παγκόσμιας βιομηχανίας που μπορεί να διεκδικήσει.
www.worldenergynews.gr
