Αυτό αναφέρουν πηγές των Ελληνικών Πετρελαίων, επιβεβαιώνοντας παράλληλα ότι οι δύο «μνηστήρες» Vitol και Glencore βρίσκονται σε επαφή με την αλγερινή Sonatrach και την αμερικανική Carlyle, αντίστοιχα, για κοινή κάθοδο στην τελική φάση του διαγωνισμού, χωρίς ωστόσο να έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις.
Την ίδια στιγμή, οι κύκλοι των ΕΛΠΕ επισημαίνουν πως και άλλες επιχειρήσεις διεξάγουν συνομιλίες με τις Vitol και Glencore για συμπράξεις στον διαγωνισμού, οι οποίες ωστόσο είναι μικρότερου «ειδικού βάρους» από αυτό που απαιτείται στην περίπτωση διεκδίκησης του πλειοψηφικού πακέτου των Ελληνικών Πετρελαίων.
Έτσι, οι ίδιοι κύκλοι εκτιμούν πως είναι μάλλον απίθανο να υπάρξουν εκπλήξεις κατά την οριστικοποίηση των σχημάτων διεκδίκησης του 50,1%, με την ανακοίνωση ονομάτων εταιρειών που δεν έχουν ακουστεί έως σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, το «κλείδωμα» των κοινοπραξιών θα ανοίξει τον δρόμο για την υποβολή των δεσμευτικών προσφορών, τις οποίες οι πηγές των ΕΛΠΕ τοποθετούν στις αρχές της επόμενης χρονιάς.
Μάλιστα, υποστηρίζουν πως δεν αποκλείεται αυτό να γίνει νωρίτερα από την εκπνοή του πρώτου τριμήνου, δηλαδή το τέλος του «χρονικού παραθύρου» που τοποθετεί την επόμενη φάση του διαγωνισμού το ΤΑΙΠΕΔ, όπως έγραψε το World Energy News την περασμένη Παρασκευή (14/12).
Ωστόσο, ρόλο εκτιμάται πως θα διαδραματίσουν και οι πολιτικές εξελίξεις, καθώς τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο θα υπάρχει έντονη κινητικότητα ενόψει των επικείμενων προγραμματισμένων εκλογικών αναμετρήσεων (ευρωεκλογές και εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης).
Tο βασικό σενάριο ότι η ιδιωτικοποίηση δεν θα κλείσει προεκλογικά αλλά θα περάσει στην επόμενη κυβέρνηση παραμένει ισχυρό.
Παρά ταύτα η μακροπρόθεσμη πορεία του ομίλου και κυρίως η στρατηγική του ιδιώτη μετόχου που ευνοεί την σύνδεση με ένα ισχυρό διεθνές σχήμα δείχνει ότι η ιδιωτικοποίηση θα προχωρήσει.
Όμως η μετοχή παραμένει σαφέστατα υποτιμημένη και αυτό οφείλεται κυρίως στην αβεβαιότητα της αγοράς για την μελλοντική πορεία του ομίλου και την διαχείριση του υπό ένα νέο εταιρικό σχήμα.
Πόσο μάλλον όταν η πορεία με την παρούσα δίοκηση δείχνει πολύ καλά αποτελέσματα.
Τίμημα και προοπτικές θα κρίνουν το αποτέλεσμα
Σύμφωνα με τους εν λόγω κύκλους, το αίσιο σενάριο για την τελική φάση είναι να υποβληθούν προσφορές και από τα δύο σχήματα, καθώς σε αυτή την περίπτωση αυξάνονται οι πιθανότητες να διαμορφωθεί σε υψηλά επίπεδα το τελικό τίμημα.
Πάντως, όπως προσθέτουν, η ιδιωτικοποίηση δεν θα πρέπει να κριθεί αποκλειστικά με βάση το ποσό αγοραπωλησίας, αλλά και με κριτήριο τις προοπτικές που θα προσδώσει στα ΕΛΠΕ η ένταξη σε έναν μεγάλο διεθνές επιχειρηματικό σχήμα, με δεδομένο πως τόσο η Vitol όσο και η Glencore συγκαταλέγονται στους κορυφαίους trader παγκοσμίως.
Μάλιστα, οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι στερείται σοβαρότητας η άποψη ότι, καθώς οι δύο εταιρείες δραστηριοποιούνται κατά κύριο λόγο στην εμπορία, όποια από τις δύο κι αν επικρατήσει θα αφήσει να ατροφήσει ο τομέας της διύλισης, ο οποίος αποτελεί core business των Ελληνικών Πετρελαίων.
Αντίθετα, όπως υποστηρίζουν, η ένταξη σε ένα κορυφαίο παγκοσμίως επιχειρηματικό Όμιλο, μέσω του διαγωνισμού, είναι στη δεδομένη συγκυρία ουσιαστικά ο αποκλειστικός δρόμος ώστε τα ΕΛΠΕ να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την παρουσία τους στις όμορες αγορές, καθώς το υπάρχον ιδιοκτησιακό καθεστώς (με την εμπλοκή του Δημοσίου) έχει εξαντλήσει ως προς αυτό τον τομέα τη δυναμική του.
Έτσι, η ιδιωτικοποίηση θα συμβάλει στο «άνοιγμα» των Ελληνικών Πετρελαίων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, κάτι που σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους αποτελεί μία εκ των ων ουκ άνευ επιχειρηματική κίνηση στην οποία θα πρέπει να προχωρήσει ο Όμιλος.
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως επισημαίνουν ενδεικτικά, η παρουσία του Δημοσίου δημιουργεί πολιτικά προσκόμματα στην ίδρυση θυγατρικών σε ορισμένες χώρες, όπως για παράδειγμα στην Τουρκία, όπου σήμερα τα ΕΛΠΕ δραστηριοποιούνται μέσω μεσάζοντα.
Επίσης, στο άνοιγμα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, οι πηγές των ΕΛΠΕ συγκαταλέγουν την παρουσία του Ομίλου στη Βόρεια Αφρική, στην Ιταλία, καθώς και στα νότια παράλια της Γαλλίας.
