Η Ελλάδα ποντάρει στη νέα τεχνολογία των πλωτών αιολικών για ανάπτυξη του κλάδου στις θάλασσές της, καθώς τα μεγάλα βάθη δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη των παραδοσιακών ανεμογεννητριών που "πατάνε" στον πυθμένα.
Η λύση αυτή επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από το ΥΠΕΝ σε σχετική εκδήλωση της ΕΛΕΤΑΕΝ, ενώ το ρυθμιστικό πλαίσιο για τα υπεράκτια αιολικά αναμένεται να είναι έτοιμο τον Ιούνιο.
Στα πλαίσια αυτά, ο σύνδεσμος WindEurope ανέφερε σε ανακοίνωση ότι τα πλωτά αιολικά ωριμάζουν διαρκώς και παρατηρείται σημαντική μείωση του κόστους τα τελευταία χρόνια, τη στιγμή που οι εταιρείες εργάζονται για νέες βελτιώσεις και καινοτομίες. Πρόκειται για μια τεχνολογία που έχει εφαρμογή σε θάλασσες όπως η Μεσόγειος και η Μαύρη Θάλασσα, ενώ οι προβλέψεις κάνουν λόγο για 150 γιγαβάτ πλωτών αιολικών στην Ευρώπη ως το 2050, δηλαδή το ένα τρίτο όλων των υπεράκτιων εγκαταστάσεων.
Ο WindEurope θεωρεί επίσης ότι το κόστος των πλωτών αιολικών μπορεί να πέσει στα επίπεδα των 40-60 ευρώ ανά μεγαβατώρα εφόσον οι κυβερνήσεις υιοθετήσουν τις κατάλληλες πολιτικές.
Καταρχήν, η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει τα έργα, τη στιγμή που σήμερα φιλοξενεί τα μοναδικά δύο πλωτά αιολικά στον κόσμο, δηλαδή το έργο Hywind Scotland των 30 μεγαβάτ και το Windfloat Atlantic των 24 μεγαβάτ στην Πορτογαλία. Με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό, επτά χώρες σκοπεύουν να εγκαταστήσουν πλωτά αιολικά την επόμενη δεκαετία (Γαλλία, Βρετανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία, Νορβηγία, Σουηδία), ενώ σε αυτές προστίθενται πλέον και οι Ιρλανδία, Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία. Ο σύνδεσμος αναμένει ως εκ τούτου εγκαταστάσεις 7 γιγαβάτ ως το 2030.
Δεύτερον, η τεχνολογική καινοτομία πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στο σχεδιασμό των πλωτών αιολικών με επιμέρους θέματα όπως η πρόσδεση και ο περιορισμός της κίνησης σε περίπτωση έντονων κυμάτων. Προς την κατεύθυνση αυτή, ένα έργο που επιχειρεί να δώσει απαντήσεις είναι το Corewind, που πραγματοποιεί προσομοιώσεις και εκτιμά ότι το κόστος της πρόσδεσης μπορεί να μειωθεί ραγδαία στο εξής.
(energypress)