Στις καρδιές μας μόνο θλίψη και συγκίνηση φέρνουν οι πικρές αναμνήσεις του τραγικού δυστυχήματος στην ΠΕΤΡΟΛΑ τον Σεπτέμβριο του 1992 που έσπειρε τον όλεθρο ανάμεσά μας!
Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από εκείνο το μαύρο πρωινό της 1ης Σεπτεμβρίου 1992 που χάραξε τις ζωές μας και τον εργασιακό μας βίο!
Δεν πέρασε χρονιά που να μην έγινε αναφορά από το Σωματείο των εργαζομένων σε αυτό το τραγικό γεγονός, αλλά τα τελευταία χρόνια έπειτα από πολλή προσπάθεια και απορρίψεις, υπάρχει πλέον ένας χώρος στον οποίο μπορούμε να βρισκόμαστε, να θυμόμαστε, να προσευχόμαστε και να απευχόμαστε!
Θυμόμαστε και τιμούμε τους αδικοχαμένους συναδέλφους όλοι όσοι δουλεύαμε μαζί τους εκείνα τα χρόνια, αλλά και οι νέοι συνάδελφοι που από τις διηγήσεις των παλαιότερων μαθαίνουν για τα τραγικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν εκείνο το πρωινό!
Ευχή όλων μας, να μην συμβαίνουν τέτοια γεγονότα στους εργασιακούς χώρους!
Αλλά επειδή οι ευχές δεν αρκούν, χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια από όλους, επίδειξη επαγγελματισμού, αλλά και γενναίες αποφάσεις από την Εταιρεία που οφείλει να είναι αρωγός χωρίς φειδώ!
(beneas13.blogspot.com)
