Ένα δίλημμα - αν εν τέλει είναι ή λειτουργεί ως δίλημμα- που φαίνεται πως αρχίζει να απασχολεί τις πολιτικές, οικονομικές και επιχειρηματικές ελίτ αυτής της χώρας.
Αλλά, πριν αποτολμήσουμε μια απάντηση, ας δούμε τα δεδομένα. Το πρώτο και πιοσημαντικό εξ αυτών είναι το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο αλλαγής στάσης του Ομίλου των Ελληνικών Πετρελαίων. Διοίκηση και μέτοχοι των ΕΛΠΕ – μια εισηγμένη εταιρεία με συμμετοχή του Δημοσίου και σε καθεστώς επικείμενης αξιοποίησης σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ- προβληματίζονται όχι μόνο για τις δυνατότητες επιτυχίας του εγχειρήματος αλλά και του ίδιου του εγχειρήματος!
Εγχείρημα, ποιο εγχείρημα; Ο Όμιλος, σύμφωνα με επίσημα δημοσιοποιημένα στοιχεία, κατέχει δικαιώματα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.
Πιο συγκεκριμένα, συμμετέχει ως διαχειριστής (operator) με ποσοστό 50% σε κοινοπραξία, στην περιοχή του Δυτικού Πατραϊκού κόλπου, με ποσοστό 25% σε κοινοπραξία στην περιοχή του Θρακικού Πελάγους και με ποσοστό 25% στη θαλάσσια περιοχή Block 2 και ως διαχειριστής (100%) στις δύο χερσαίες περιοχές της Δ. Ελλάδας, την περιοχή Άρτας – Πρέβεζας και την περιοχή της ΒΔ Πελοποννήσου. Επιπλέον, ο Όμιλος έχει ανακηρυχθεί ως επιλεγείς αιτών στην θαλάσσια περιοχή Block 10 στον Kυπαρισσιακό Κόλπο, ενώ έχει υποβάλλει προσφορές για παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής στη θαλάσσια περιοχή Block 1, βόρεια της Κέρκυρας καθώς και ως μέλος κοινοπραξίας για δύο θαλάσσιες περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης και μία θαλάσσια περιοχή στο Ιόνιο.
Εν ολίγοις, «μπόλικο πράγμα». Άλλωστε, ο όμιλος των ΕΛΠΕ ήταν το «στήριγμα» αλλά και το «αποκούμπι» των κυβερνήσεων μετά το 2010 για την ανάπτυξη του ερευνητικού προγράμματος για τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου. Σήμερα, τα δεδομένα φαίνεται πως έχουν αλλάξει ή βρίσκονται σε διαδικασία αναπροσαρμογής προσδοκιών και στρατηγικής. Το θέμα της «στροφής» συζητήθηκε σε συνεδρίαση του ΔΣ και μια λελογισμένης μορφής «αποεπένδυση» είναι «σκαριά».
Ας μείνουμε εδώ προς το παρόν. Ας μην προκαταβάλουμε εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση ας μην μας διαφεύγει και το γεγονός ότι μετά τον Ιούλιο του 2019 (κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη) τα σχέδια για την για την πώληση 50,1% του μετοχικού κεφαλαίου των Ελληνικών Πετρελαίων (από κοινού πώληση από το ΤΑΙΠΕΔ και την Paneuropean Oil and Industrial Holdings S.A.) άλλαξαν και το Ταμείο (ΤΑΙΠΕΔ) προχώρησε σε διαδικασία πρόσληψης δύο Ανεξάρτητων Συμβούλων (ενός Ανεξάρτητου Συμβούλου Αποτίμησης και ενός Ανεξάρτητου Συμβούλου επί της διαδικασίας) αναφορικά με την αξιοποίηση της συμμετοχής του ΤΑΙΠΕΔ στα Ελληνικά Πετρέλαια. Ο τρόπος αξιοποίησης αφέθηκε στους συμβούλους…
Πάντως, ο όμιλος των ΕΛΠΕ είναι ένας από τους κορυφαίους Ομίλους στον τομέα της ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, «με παρουσία σε 6 χώρες και σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα με τις εξαγωγές να αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% των πωλήσεων».
Οι μετοχές των ΕΛΠΕ διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, ενώ δύο διεθνείς εκδόσεις ομολόγων διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου με το ΤΑΙΠΕΔ να κατέχει το 35,5% των μετοχών των ΕΛΠΕ και το 45,5% να ανήκει στην Paneuropean Oil and Industrial Holdings S.A. (συμφερόντων της οικογένειας Λάτση).
Ας ξαναπάμε στην αρχή: «Εξέδρες» ή « πλωτά πάρκα», «υδρογονάνθρακες» ή «πράσινη ενέργεια»; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως είναι εφικτή μιας λύση συνδυασμού ή και συνύπαρξης. Παρόλα αυτά μετά από χρόνια κερδίζει έδαφος η ιδέα η χώρα μας να επιλέξει το «πράσινο» – καταπράσινο- πάσο για την είσοδο στην νέα πραγματικότητα που δίνει προβάδισμα στις ΑΠΕ.
Έτσι, κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να έρθει σε σύγκρουση με τις τοπικές κοινωνίες που αντιδρούν στις «εξέδρες» προβάλλοντας θέματα προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και υπεράσπισης ενός τρόπου ζωής.
Και αυτούς τους λόγους το ενδιαφέρον τόσο των ΕΛΠΕ όσο και άλλων διεθνών επενδυτών επικεντρώνεται στα «οικόπεδα» της Κρήτης. Ειδικά, τα ΕΛΠΕ στηρίζουν τη συμμετοχή τους στην κοινοπραξία των Total – ExxonMobil που έχουν αναλάβει τις έρευνες στα θαλάσσια blocks «Δυτικά» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης».
Τα «οικόπεδα» και οι «εξέδρες» έχουν και μια διπλωματική πτυχή που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραγνωρίζεται. Ο δραστήριος, υπερκινητικός Νίκος Δένδιας, επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας γνωρίζει καλά αυτή την πτυχή και την προσμετρά στις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει η χώρα στη Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τον Κόλπο.
Από το ot.gr
